Τα άχρηστα στρατόπεδα και… ο Δράμαλης!

Δρ Ιωάννης Παρίσης (*) 

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, ο Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας προχωρά σε κλείσιμο κάποιων περιφερειακών στρατοπέδων – κέντρων εκπαιδεύσεως, που δεν εξυπηρετούν τις ανάγκες του Ελληνικού Στρατού (ΕΣ). Το θέμα είναι παλιό, έχουν κατά καιρούς γίνει κάποιες προσπάθειες χωρίς όμως να έχει αντιμετωπιστεί το πρόβλημα ουσιαστικά.

Πρόκειται για ένα ζήτημα σοβαρό στο οποίο ας ελπίσουμε ότι τη φορά αυτή θα δοθεί μια οριστική λύση. Διότι η αναγκαιότητα και η θέση μονάδων και στρατοπέδων θα πρέπει να καθορίζεται με βάση την εκτίμηση της απειλής και τα αντίστοιχα σχέδια. Αυτά τα γνωρίζουν μόνο η στρατιωτική ηγεσία και οι αρμόδιοι επιτελείς και όχι φυσικά οι δήμαρχοι και οι πρόεδροι εμπορικών συλλόγων.

Είναι γεγονός ότι, εδώ και δεκαετίες ο ΕΣ – για το Ναυτικό και την Αεροπορία δεν υπάρχει ανάλογο πρόβλημα – αντιμετωπίζει «παρεμβάσεις» στη διάταξή του, που οφείλονται σε πολιτικά και τοπικά οικονομικά συμφέροντα. Η μεγάλη διασπορά του και η διατήρηση μη αναγκαίων σχηματισμών, μονάδων και στρατοπέδων είναι ένα πρόβλημα που είχε από

χρόνια διαπιστωθεί. Κάποιες προσπάθειες έγιναν σε προηγούμενες αναδιοργανώσεις, άλλες μικρές, άλλες μεγαλύτερες, χωρίς ωστόσο να έχει δοθεί οριστική λύση.

Είναι πράγματι αδιανόητο ο ΕΣ να διατηρεί στη διάταξή του στρατιωτικές εγκαταστάσεις που ανταποκρίνονται προς τα γεωπολιτικά δεδομένα και τις αμυντικές απαιτήσεις άλλων εποχών, ή αυτή να καθορίζεται από τοπικιστικές εξαρτήσεις πολιτευτών, τοπικών αρχόντων, εμπορικών συλλόγων, ακόμη και μητροπολιτών. Είναι χαρακτηριστική η προ ετών περίπτωση μητροπολίτη σε περιοχή της Μακεδονίας που «καταφέρθηκε» κατά του ΥΠΕΘΑ και του ΓΕΣ διότι «υποβίβασαν την πόλη του από έδρα υποστρατήγου σε έδρα ταξιάρχου»!!! Είναι πολλές οι περιπτώσεις στρατοπέδων που, παρά το ότι ο Στρατός θα ήθελε να τα καταργήσει, συνεχίζουν να υφίστανται χάρη στις παρεμβάσεις τοπικών παραγόντων.

Δεν έλειψαν βεβαίως και κάποιοι στρατιωτικοί που, για τους δικούς τους λόγους, υποστήριξαν σε κάποιες περιπτώσεις τη διατήρηση μη αναγκαίων σχηματισμών που ούτως ή άλλως υπολειτουργούσαν, με σημαντικό πάντως οικονομικό κόστος αλλά και επιπτώσεις στην επάνδρωση άλλων κρίσιμων σχηματισμών. Όλοι θυμόμαστε την προ διετίας φαιδρή αντίδραση απερχόμενου διοικητού μείζονος σχηματισμού, ο οποίος μέσα από λόγους και… άσματα, πέρασε στον τοπικό πληθυσμό την εντύπωση ότι… εγκαταλείπεται (!) η άμυνα της χώρας σε συγκεκριμένη περιοχή.

Προ πενταετίας η εφημερίδα «Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ» δημοσίευσε άρθρο με τίτλο «Η μεραρχία της Τρίπολης περιμένει τον… Δράμαλη», με υπότιτλο «Στραβά και παράδοξα του ελληνικού στρατού που κοστίζουν ακριβά στο κράτος» (http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_21/02/2010_391666). Από τον τίτλο ακόμα, ήταν εμφανής η προκατάληψη της συντάκτριας έναντι των στρατιωτικών, τους οποίους παρουσίαζε περίπου ως ανίκανους να αντιληφθούν ότι… η Τριπολιτσά δεν κινδυνεύει πλέον από τον Δράμαλη!!!

Απαντώντας στο άρθρο εκείνο είχα αποστείλει επιστολή στην εφημερίδα (Περιμένοντας τον… Δράμαλη), η οποία θεωρώ ότι παραμένει επίκαιρη, όπως άλλωστε αποδεικνύεται από το ενδιαφέρον επί του θέματος και τις ενέργειες του ΥΦΕΘΑ.

(*) Ο Ιωάννης Παρίσης είναι Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης – Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Κρήτης, Πρόεδρος της Ακαδημίας Στρατηγικών Αναλύσεων (ΑΣΑ) – http://www.acastran.org
parisis.wordpress.com