Η Μάχη της Πέτρας

«Οἱ μέν Τοῦρκοι διήρχοντο κατηφεῖς ἀποχαιρετοῦντες τήν Ἑλλάδα τήν ἐλευθερωμένη διά πάντα, οἱ δέ  Ἕλληνες ἐν ἀλλαλαγμῶ καί ἀγαλλιάσει σαλπίζοντες και τυμπανίζοντες.» Απόσπασμα από τα απομνημονεύματα του Λάμπρου Κουτσονίκα για την μάχη της Πέτρας. 

Δημήτριος Υψηλάντης

Την 12η Σεπ 1829 στην Πέτρα της Βοιωτίας (2 χλμ δυτικά της Αλιάρτου), 2.300 Έλληνες υπό την αρχηγία του Δημητρίου Υψηλάντη, νίκησαν ένα στράτευμα 3.500 τακτικών τουρκικών στρατευμάτων και 1.500 άτακτων Τουρκαλβανών, το οποίο κινείτο από την Θήβα προς την Θεσσαλία. Η μάχη αυτή υπήρξε η τελευταία της επαναστάσεως του 1821.

Η Τελική Φάση του Αγώνος

Ο Ιωάννης Καποδίστριας αμέσως μετά την άφιξη του στην Ελλάδα (Ιαν 1828), οργάνωσε τους άτακτους πολεμιστές σε χιλιαρχίες σε μια προσπάθεια να δημιουργήσει στρατό σε...
ευρωπαϊκά πρότυπα. Έθεσε ως στόχο την πλήρη απελευθέρωση της Πελοποννήσου και της Στερεάς Ελλάδος μέχρι της γραμμής Μαλιακού - Αμβρακικού κόλπου. Η κατοχή των εδαφών αποτελούσε το ισχυρότερο επιχείρημα στις διαπραγματεύσεις με τις Μεγάλες Δυνάμεις, για τον καθορισμό των ορίων του νέου κράτους. Ο Γάλλος στρατηγός Νικόλαος Μαιζών με 16.000 άνδρες ανέλαβε την εκκαθάριση της Πελοποννήσου από τα Αιγυπτιακά στρατεύματα του Ιμπραήμ. Υπεύθυνος για την απελευθέρωση της Δυτικής Στερεάς ήταν ο Άγγλος στρατηγός Ρίτσαρντ Τσώρτς, ενώ της Ανατολικής ο Δημήτριος Υψηλάντης. Ο Υψηλάντης έχοντας στην διάθεση του 7 χιλιαρχίες (όχι πλήρεις), κατόρθωσε να αποκρούσει την εισβολή του Μαχμούτ Πασά και να νικήσει επανειλημμένα τους Τούρκους. Τον Ιούνιο ο Υψηλάντης στρατοπέδευσε στη Θήβα. Την 7η Αυγ με αφορμή την καθυστέρηση της μισθοδοσίας τους, αλλά και λόγω της πολεμικής κατά του Καποδίστρια, οι περισσότεροι των Ελλήνων στρατιωτών λιποτάκτησαν. Μ’ αυτό τον τρόπο ο Τουρκαλβανός Ασλάν Μουχαρδάρης με 1.500 άνδρες, κινήθηκε ανενόχλητος και ενίσχυσε την φρουρά της Ακροπόλεως. Ένα μέρος των Ελλήνων στρατιωτών σταδιακά επανέκαμψαν στις μονάδες τους. Ο Υψηλάντης τους οργάνωσε αμυντικά στην στενωπό της Πέτρας, η οποία σχηματιζόταν από τις υπώρειες του Ελικώνα και τα νερά της λίμνης Κωπαΐδος.

Ιωάννης Καποδίστριας

Η Τελευταία Μάχη

Λόγω του Ρωσοτουρκικού πολέμου όλες οι διαθέσιμες δυνάμεις των Τούρκων ανακλήθηκαν να αναχαιτίσουν τους προελαύνοντες Ρώσους. Ο Τούρκος Οτζάκ Αγάς την 11η Σεπ με 5.000 άνδρες στρατοπέδευσε πλησίον της Πέτρας. Την επομένη τα εχθρικά στρατεύματα μετά από σφοδρές επιθέσεις δεν κατόρθωσαν να διασπάσουν την Ελληνική άμυνα. Οι Τούρκοι αρχηγοί αναγκάσθηκαν να ζητήσουν έγγραφη συνθηκολόγηση με την οποία συμφωνήθηκε να επιτραπεί η διέλευση τους, με αντάλλαγμα την παράδοση όλων των περιοχών μέχρι τις Θερμοπύλες. Αυτή υπήρξε η πρώτη φορά που οι Τούρκοι συνθηκολόγησαν με τις δυνάμεις των επαναστατών. Το γεγονός αυτό προσδίδει ιδιαίτερη σπουδαιότητα στην νίκη των Ελλήνων.

Άξιοι της Πατρίδος

Η μάχη της Πέτρας, 20 μήνες μετά την άφιξη του Καποδίστρια, απετέλεσε το κορύφωμα και την επιβράβευση των τιτάνιων προσπαθειών του. Ο αγώνας του έθνους ευοδώθηκε και οδηγήθηκε σε αίσιο τέρμα. Ο αγνός και γενναίος Υψηλάντης παρά τις αντιξοότητες και τα προβλήματα εκπλήρωσε την αποστολή του. Απέδειξε ότι παρά την ασθενική του κράση, είχε τεράστια θέληση. Την 5η Αυγ 1832 πέθανε στο Ναύπλιο σε ηλικία 38 ετών, 10 μήνες μετά την δολοφονία του Καποδίστρια.   

Παπάγου 31 Αυγ 2015 / Αντγος εα Ιωάννης Κρασσάς

Βιβλιογραφία

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε. Αθήνα 1977

Λάμπρου Κουτσονίκα, Απομνημονεύματα Αγωνιστών του 21, Εκδόσεις Γ. Τσουκαλά, Αθήνα 1956