ΘΑ ΦΟΡΕΣΕΙ ΤΟ ΦΕΣΙ ΤΟ ΝΑΤΟ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ;

Γυρίζουμε 102 χρόνια πίσω. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήδη έχει αρχίσει (αρχές Αυγούστου 1914). Ο Αγγλογαλικός στόλος καταδιώκει στη Μεσόγειο, τα υπερσύγχρονα γερμανικά θωρηκτά “Γκαίμπεν„ και “Μπρεσλάου„, που κατευθύνονται στα στενά Ελλησπόντου (Δαρδανελλίων). Η Τουρκία την περίοδο αυτή ήταν ουδέτερη χώρα και παρά τις τόσες ενδείξεις της γερμανικής κυριαρχίας και κηδεμονίας επ’ αυτής, έδειχνε ότι θα τηρούσε την ουδετερότητά της.

Οι Συνθήκες Παρισίων (1856) και Λονδίνου (1871), απαγόρευαν την είσοδο πολεμικών σκαφών στον Ελλήσποντο, εκτός αν είχαν ειδική άδεια του Σουλτάνου, η οποία δεν δινόταν, παρά μόνο σε καιρό πολέμου. Το διεθνές δίκαιο για το λόγο αυτό, εμπόδιζε την παραβίαση της εισόδου των Στενών. Η ανατολίτικη πονηριά και μπαμπεσιά όμως καταστρατηγεί το διεθνές δίκαιο τότε (1914) αλλά και σήμερα (χωρικά ύδατα 12 μίλια casus belli). Την ημέρα της εισόδου των γερμανικών θωρηκτών στα Στενά (10 Αυγούστου 1914), οι Τούρκοι ξαφνικά και απρόσμενα, τα παρουσίασαν, ως αγορασθέντα από Τουρκία. Η Τουρκική εφημερίδα της Κωνσταντινούπολης “Ικντάμ„, δημοσίευσε μία θριαμβευτική περιγραφή αυτής της “αγοράς„, με μεγάλους τίτλους, χαρακτηρίζοντάς την, “μεγάλη επιτυχία της αυτοκρατορικής κυβέρνησης„. Μπορεί τα γερμανικά θωρηκτά να αλλάξανε ονόματα και οι γερμανοί ναύτες να φόρεσαν επιδεικτικά τούρκικα φέσια, αυτό όμως δεν κρύβει το μέγεθος της απάτης, αφού η ισχνή οικονομική κατάσταση της Τουρκίας δεν επέτρεπε αυτή την αγορά. Τη διπλωματία της “πονηράς Αλβιώνος„ και το διεθνές δίκαιο, τα εξουδετέρωσε το ΦΕΣΙ. Σήμερα εξ αιτίας του προσφυγικού και μεταναστευτικού, το Αιγαίο, που γεωστρατηγικά αποτελεί συνέχεια των Στενών, έχει μετατραπεί σε μία ωρολογιακή βόμβα.

Ας δούμε τους ρόλους και τις επιδιώξεις, ενός εκάστου των κυρίων πρωταγωνιστών, σήμερα στο Αιγαίο, σχετικά με το προσφυγικό- μεταναστευτικό και όχι μόνο.

1.         Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ)

α.         Στερείται συνοχής και δύναμης τελεσιδίκων αποφάσεών της. Άλλα αποφασίζει το Συμβούλιο της ΕΕ, για το κλείσιμο των συνόρων στους πρόσφυγες – μετανάστες και άλλα αποφασίζουν και πράττουν, μέλη -κράτη της (Αυστρία, Ουγγαρία, Δανία, Σλοβακία κλπ).

β.         Στερείται του απαιτούμενου και αναγκαίου στρατιωτικού βραχίονα και όταν αυτός απαιτηθεί, όπως εν προκειμένου στο Αιγαίο, καταφεύγει στο ΝΑΤΟ, το οποίο ηγεμονεύεται και ποδηγετείται από τις Η.Π.Α.

γ.         Είναι μία αδίστακτη χρηματοπιστωτική και τοκογλυφική Ένωση που αποβλέπει στο κέρδος των δανειστών και στην αφαίμαξη των δανειζομένων και αδυνατεί να διαχειριστεί το κέρδος, επ’ ωφελεία, άλλων παραγόντων.

2.         Γερμανία

α.         Ηγεμονεύει στην οικονομία της ΕΕ, πλην όμως στερείται της ανάλογης στρατιωτικής ισχύος.

β.         Με την παρουσία της στο κλιμάκιο του ΝΑΤΟ, στο Αιγαίο, επιδιώκει το αναγκαίο και επιβαλλόμενο στρατιωτικό παρόν της και αναβάθμιση της εν γένει στρατιωτικής ισχύος της.

γ.         Παραδοσιακά η Τουρκική γερμανοφιλία και η γερμανική Τουρκολαγνεία, είναι δεδομένες, στο απώτερο παρελθόν, που όμως παρασκηνιακά, υφίστανται και σήμερα.

δ.         Από κοινού, μετά από αλλεπάλληλες συναντήσεις των ηγεσιών της Γερμανίας και της Τουρκίας, αποφασίζεται η εμπλοκή του ΝΑΤΟ, στο Αιγαίο, για την αντιμετώπιση του μεταναστευτικού-προσφυγικού. Η Ελλάδα, ενημερώνεται σχετικά, μετά την συμφωνία, χωρίς να γνωρίζει λεπτομέρειες και αποδέχεται την συμφωνία.

ε.         Διαφοροποιημένης της φράσης του Λαοκόωντος, κατά την πολιορκία της Τροίας, από τους Έλληνες, θα τονίσουμε και επισημάνουμε “φοβού τους Γερμανούς και δώρα φέροντας„. Πρέπει να ανησυχούμε, για το τι παρασκηνιακά Τουρκία – Γερμανία – ΝΑΤΟ, συναποφάσισαν και κατά πόσο οι αποφάσεις τους ευνοούν την Τουρκία και βλάπτουν την Ελλάδα και τα κυριαρχικά της δικαιώματα στο Αιγαίο.

3.         Τουρκία

α.         Επιδιώκει να ξεφορτωθεί τους πρόσφυγες-μετανάστες και μέσω, Αιγαίου, να τους διοχετεύσει στην Ελλάδα – Ευρώπη, διευκολύνοντας τους δουλεμπόρους της και ουδέν μέτρο λαμβάνουσα κατ’ αυτών.

β.         Επιδιώκει, μέσα από ανατολίτικα παζάρια, κάθε είδους οφέλη και οπωσδήποτε οικονομικά.

γ.         Επιδιώκει, μέσω ΝΑΤΟ, του οποίου την εμπλοκή στο Αιγαίο, από κοινού με την Γερμανία συμφώνησαν:

(1)       Ισχυροποίηση της θέσης της, στην περιοχή, αλλά και ευρέως, έναντι της διαμάχης της με τη Ρωσία.

(2)       Να περάσει και υλοποιήσει τις οποιεσδήποτε εμμονές της και παράλογες θέσεις της, σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας, στο Αιγαίο, όπως στον οικονομικό τομέα (εξόρυξη ενεργειακών κοιτασμάτων), αλλά και στον γεωστρατηγικό και γεωπολιτικό τομέα.

δ.         Παρά την δυσχερή θέση στην οποία έχει περιέλθει:

(1)       Στο Κουρδικό, όπου οι Αμερικανοί υποστηρίζουν τους Κούρδους, έναντι ποιών όμως ανταλλαγμάτων; Μήπως σε βάρος της Ελλάδας;

(2)       Την εξουδετέρωση των επιθετικών της σχεδίων στη Συρία.

(3)       Την έντονη διαμάχη και όξυνση των σχέσεών της με την Ρωσία.

(4)       Την ψυχρότητα στις σχέσεις της με Ισραήλ. Αίγυπτο, Ιράν.

ΕΠΙΜΕΝΕΙ, να αμφισβητεί, τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας στο Αιγαίο. Αν δεν υπήρχαν όλες αυτές οι δεσμεύσεις, για την Τουρκία, όχι μόνο θα προωθούσε τους πρόσφυγες στο Αιγαίο, αλλά θα ζητούσε να της πληρώσουν και τα ναύλα τους.

ε.                     Μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάνης (1923), κάποιοι παραπονέθηκαν για ενδοτικότητα της Τουρκίας, στον Κεμάλ, ο οποίος είπε, “μη ανησυχείτε, δεν χρειάζεται να κάνουμε πάλι πόλεμο με τους Έλληνες, υπάρχουν και άλλοι τρόποι„. Μήπως οι προφητείες – εκτιμήσεις του Κεμάλ, τώρα πραγματοποιούνται; Και εμείς θα μοιρολατρούμε “περπατώντας η δόξα μονάχη, στης Ελλάδας την ολόμαυρη ράχη, που Ελλάδα ίσως να μην υπάρχει„.

4.         Ελλάδα

α.         Η Ελλάδα, έχουσα οδυνηρές εμπειρίες ελληνικής προσφυγιάς, από τη Μικρά Ασία, Πόντο, Ανατ. Θράκη, με υπαιτιότητα της Τουρκίας, το 1922, έδειξε δείγματα, ανθρωπιάς και αλληλεγγύης προς τους πρόσφυγες. Έγιναν όμως τραγικά λάθη, στο χειρισμό του όλου θέματος και δεν έγιναν έγκαιρα οι επιβαλλόμενες ενέργειες, ώστε από επιπολαιότητα, σήμερα, η Ελλάδα δια στόματος όλων των πολιτικών αρχηγών, να κινδυνεύει να γίνει “αποθήκη ψυχών„.

β.         Η διεκδίκηση και ο έλεγχος της γεωστρατηγικής αξίας του Αιγαίου, από την Ελλάδα, ανησυχεί την Τουρκία, αλλά και το ΝΑΤΟ, το οποίο συμπλέει με την Τουρκία. ΝΑΤΟ και Τουρκία επιδιώκουν το ψαλίδισμα της κυριαρχίας της Ελλάδας στο Αιγαίο (παραβάσεις, παραβιάσεις, γκρίζες ζώνες, ΑΟΖ, χωρικά ύδατα στα 12 ν.μ. κλπ).

γ.         Η Ελλάδα, πειθήνιο όργανο της εφαρμογής του διεθνούς δικαίου, αποτελεί το μαύρο πρόβατο, αφού στερούμενη συμμαχιών και φίλων, για την ώρα, αδυνατεί, όχι να εφαρμόσει, αλλά να επικαλεσθεί το διεθνές δίκαιο στο Αιγαίο. Ακόμη και η πτήση του Έλληνα πρωθυπουργού, στο Ιράν, μέσω Ρόδου, που θα γινόταν ο ανεφοδιασμός του πρωθυπουργικού αεροσκάφους, μπλοκαρίστηκε. Ότι και να ειπούμε το κακό έγινε. Έπρεπε να είναι άλλη η αντίδρασή μας. Φτάνει πιά η τόση υποταγή και υποτέλεια…..

5.                     ΝΑΤΟ

α.         Ουδέποτε συμπαραστάθηκε στην Ελλάδα και στον Ελληνισμό (Κύπρος, Αιγαίο κλπ) και σιωπηρά τάχθηκε και τάσσεται στο αντίπαλο στρατόπεδο και παίζει επαίσχυντα και ανερυθρίαστα, το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, όσες φορές σύρθηκε, στον κρανίου τόπο, η Ελλάδα, προς σταύρωση……

β.         Φοβόμαστε και ανησυχούμε, αν το ΝΑΤΟ, στο ρόλο που θα του ανατεθεί, στο Αιγαίο, για τον περιορισμό της ροής του προσφυγικού, που είναι εκτός της κύριας πάλαι ποτέ, αποστολής του και ακόμη των παραπλεύρων αποστολών του, θα ΣΤΑΘΕΙ, στο ύψος των περιστάσεων και δεν θα υποκύψει, στην εκτέλεση εντολών, που έχουν χαλκευτεί, σε σκοτεινά παρασκήνια.

Η Τουρκία για να επικαλεστεί το ΝΑΤΟ, έχει τους σκοτεινούς και βλαπτικούς σκοπούς της, για την Ελλάδα, έχει δε έτοιμο να του φορέσει το ΦΕΣΙ. Το ΝΑΤΟ, θα σταθεί στο ύψος των περιστάσεων, όπως οφείλει; Θα φορέσει το τούρκικο ΦΕΣΙ (όπως οι γερμανοί το 1914) ή θα το ποδοπατήσει; Με αγωνία περιμένουμε και ΙΔΟΜΕΝ……

Αντγου ε.α.Παναγιώτη Χόχολη, Επίτιμου Διοικητή ΑΣΠ