Καλό σου ταξίδι Αντώνη στην τελευταία σου πτήση... Once Apache...

* O επικήδειος που εκφώνησε ο Πρόεδρος της Λέσχης Αεροπορίας Στρατού και της ΠΟΣ Ταξίαρχος (ΑΣ) ε.α. Νικολόπουλος Βασιλειος... Είναι δύσκολη στιγμή για μένα,  τούτη την ώρα να..

απευθύνω τον ύστατο χαιρετισμό, εκ μέρους των Μελών της Λέσχης Αεροπορίας Στρατού. Θλιβερό το καθήκον, άχαρο το έργο του τελευταίου αποχαιρετισμού που γίνεται πιο θλιβερό όταν είναι έξω από τη φυσική τάξη των πραγμάτων, όταν πρόκειται για φίλο και συνάδελφο. Λόγια βγαλμένα από την καρδιά με δυσκολία  και πόνο,  που θολώνουν τη σκέψη, δυσκολεύουν τη γλώσσα και σφραγίζουν το στόμα.

Με την ψυχή βαθύτατα θλιμμένη συγκεντρωθήκαμε όλοι εδώ αγαπητέ φίλε και συνάδελφε Αντώνη, για να σου απευθύνουμε τον ύστατο χαιρετισμό. Να αποχαιρετίσουμε για τελευταία φορά τον αλησμόνητο συνάδελφο, τον ειλικρινή, χαμογελαστό και καλό φίλο, τον εξαίρετο άνθρωπο και οικογενειάρχη. Τον άριστο Αξιωματικό και Διοικητή που πέτυχε να χαίρει του σεβασμού των υφισταμένων του και της εκτίμησης των προϊσταμένων του. 

Θυμάμαι από την πρώτη στιγμή που γνωριστήκαμε στη ΣΑΣ το 1991, όταν ως εκπαιδευόμενος εσύ στα ελικόπτερα, μας κέρδισες όλους εμάς τους εκπαιδευτές με τη σεμνότητα, την επιμέλεια και την υπευθυνότητα που σε διέκρινε. Δούλευες αθόρυβα και σεμνά προσφέροντας ότι περισσότερο μπορούσες με ειλικρίνεια και συνέπεια.

Ξεχώριζες πάντα για το χαρακτήρα σου, την προσωπικότητά σου την επαγγελματική σου κατάρτιση, αλλά κυρίως για την αγάπη σου για την Αεροπορία Στρατού και την πτήση. Για τα οράματα σου και τους σχεδιασμούς σου ως Διευθυντής ΔΑΣ/ΓΕΣ για το μέλλον της Α.Σ., που μοιράστηκες με τους συνεργάτες και τους φίλους σου, αλλά δυστυχώς το παιχνίδι της μοίρας δεν σου έδωσε τη χαρά να απολαύσεις! 

Ήσουν πάντα κοντά μας και στη Λέσχη Αεροπορία Στρατού ως Μέλος της,  στηρίζοντας τις προσπάθειές μας, είτε ημέρα Μνήμης και Τιμής ήταν αυτή, είτε οι Βραδιές της ΑΣ, είτε ενέργειες της για το κοινό καλό της Α.Σ. και των συναδέλφων μας. Σε ευχαριστούμε φίλε Αντώνη για όσα μας πρόσφερες.

Όσο και να παραδεχόμαστε πώς ο θάνατος είναι το κοινό τέρμα της ζωής όλων μας πάνω στη Γη και αφετηρία μιας αιώνιας ζωής, δεν είναι δυνατόν να μη ραγίσουν οι καρδιές μας στην οδυνηρή αυτή ώρα του αναπάντεχου χωρισμού. Άδικη η ανθρώπινη μοίρα. Άλλοι στραγγίζουν το ποτήρι της ζωής μέχρι την τελευταία σταγόνα και σε άλλους, όπως εσένα, κόβεται νωρίς το νήμα της ζωής, αφήνοντας πίσω όνειρα, σχέδια αλλά και μια οικογένεια βυθισμένη στην θλίψη, στον πόνο και στο πένθος.

Σπάνια εξέφραζες τι σε στεναχωρούσε.

Υπάρχουν  άνθρωποι που ανοίγουν δρόμο και οδηγούν μπροστά.

Υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να διακρίνουν το ουσιώδες ανάμεσα στα ανούσια. Υπάρχουν άνθρωποι με ανοιχτό μυαλό, άνθρωποι που βλέπουν μακριά. Όλα αυτά τα είχες Αντώνη! Προνομιούχοι όσοι πορεύτηκαν πλάι σου. Ο πρόωρος, άδικος και απροσδόκητος χαμός σου, αφήνει ένα μεγάλο κενό στην ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ αλλά και το Στρατό γενικότερα.

Ενώνουμε τη θλίψη μας με τη θλίψη και τον πόνο της απαρηγόρητης συζύγου σου Τιμοθέας, των εξαιρετικών παιδιών  σου της Άννας – Μαρίας, του Δαίδαλου και της Αθανασίας. Ο Θεός ας απαλύνει τις πονεμένες ψυχές της οικογένειας σου και ας δώσει δύναμη και κουράγιο

Είμαστε όλοι πολύ υπερήφανοι για σένα φίλε Αντώνη. Για την διαδρομή σου, για τη στάση ζωής σου, για την ποιότητα της προσωπικότητάς σου. Και, πάνω απ όλα, δικαιούνται να είναι υπερήφανοι για σένα οι πιο αγαπημένοι σου, η οικογένεια σου, που έχουν το ξεχωριστό προνόμιο να σε έχουν σύζυγο και πατέρα. Και ξέρω, θα συνεχίσεις να τους προστατεύεις από εκεί ψηλά που θα είσαι, όπως έκανες πάντα !

Σου υποσχόμαστε ότι δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ και θα μείνεις χαραγμένος στις καρδιές όλων μας. Κρατήστε τον στην καρδιά σας, θα τον κρατήσουμε στην καρδιά μας και θα είναι πάντα μαζί μας. Αθάνατος, γιατί οι αθάνατοι ζουν για πάντα ανάμεσα μας.

Καλό σου ταξίδι Αντώνη στην τελευταία σου πτήση στη γειτονιά των Αγγέλων!!  Αιωνία σου η μνήμη.