Αλλάχου Ακμπάρ

Του Επισμηναγού (Ι) ε.α. Γεωρ. Β. Κασσαβέτη

Όπως γράψαμε και σε προηγούμενο άρθρο μας, η περιοχή των Εξαρχείων, η οποία παλαιότερα αποτελούσε τόπο κατοικίας πολιτικών και πνευματικών προσωπικοτήτων, στις μέρες μας έχει καταστεί ανεξάρτητο κρατίδιο, στο οποίο την εξουσία ασκούν οι αντιεξουσιαστές και η Αλβανική μαφία. Το επί της οδού Καλλιδρομίου Αστυνομικό Τμήμα δεν έχει καμιά απολύτως δυνατότητα ελέγχου της περιοχής, αφού η μισή περίπου δύναμη των στελεχών του διατίθεται για την προστασία του.

Στους νομείς της εξουσίας της περιοχής προστέθηκαν τελευταία και οι Ισλαμιστές λαθρομετανάστες, οι οποίοι στεγάζονται στα είκοσι(20) περίπου αυθαιρέτως καταληφθέντα κτίρια, τα οποία η φιλόστοργη Κυβέρνησή μας ονομάζει «άτυπα κέντρα φιλοξενίας». Το ότι μόνο στη Αθήνα υπάρχουν είκοσι χιλιάδες άστεγοι (homeless) συμπατριώτες μας, οι οποίοι κοιμούνται στα παγκάκια υπό πολικές θερμοκρασίες αφήνει τους Υπουργούς μας παγερά αδιάφορους.

Το παράδοξο όμως δεν είναι ότι η παράνομη κατάληψή τους είναι ανεκτή από το Ευρωπαϊκό, υποτίθεται, κράτος μας, αλλά το ότι αυτοί προκαλούν, νομιμοποιώντας de facto την παρουσία τους. Αποτελεί σχεδόν καθημερινό φαινόμενο, ομάδες μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, με καλυμμένα τα πρόσωπα να παρελαύνουν συντεταγμένα κυρίως στην οδό Στουρνάρη αναφωνώντας ρυθμικά το γνωστό πλέον από τις αποτρόπαιες πράξεις αποκεφαλισμού «απίστων» σύνθημα των Τζιχαντιστών, «Αλλάχου Ακμπάρ» (ο θεός είναι μεγάλος).

Προφανώς όλα τα κόμματα, τα οποία άσκησαν την εξουσία τα τελευταία χρόνια δεν μπόρεσαν να ελέγξουν τα πράγματα στην εν λόγω περιοχή. Ειδικότερα όμως η σημερινή Κυβέρνηση ούτε θέλει, αλλά κι ούτε μπορεί να καταργήσει το μπροστά στα μάτια της δρών Ανεξάρτητο Κράτος. Έτσι, την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη αποδίδει την αδράνειά της στην δήθεν «αρχή της ανεξιθρησκείας», εν πλήρει επιγνώσει της ότι στην προκειμένη περίπτωση δεν πρόκειται περί εκδηλώσεως θρησκευτικής πίστεως, αλλά με επίδειξη περιφρόνησης της νομιμότητος στο κράτος φιλοξενίας.

Και το ότι οι από το πουθενά προερχόμενοι κυβερνήτες μας δεν αντιλαμβάνονται την κατάσταση το κατανοούμε. Αλλά να μη το αντιλαμβάνεται και ο επί της Δημοσίας Τάξεως αρμόδιος Υπουργός, ο οποίος υπηρέτησε στις Ένοπλες Δυνάμεις της Χώρας μας είναι αδιανόητο. Αν σε λίγο καιρό η ανεξέλεγκτη αυτή περιοχή καταστεί άντρο εκτροφής και εκπαιδεύσεως Τζιχαντιστών τι θα έχει να μας πει ο Στρατηγός κύριος Τόσκας; Ότι δεν είχε αντιληφθεί τίποτε; Ίδωμεν.