Καταραμένο πλεόνασμα γεμάτο ανθρώπινο πόνο και δυστυχία...

Η Υπουργός Αχτσιόγλου Έφη και ο Υφυπουργός Πετρόπουλος Αναστάσιος του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης με δακρύβρεχτο ύφος υποστηρίζουν ψευδώς ότι αναγκάσθηκαν από την τρόϊκα ή τους θεσμούς να κατακρεουργήσουν τις Συντάξεις Χηρείας και ότι παίρνουν όλα τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να απαλύνουν τις οδυνηρές συνέπειες του νόμου Κατρούγκαλου επί των ορφανικών οικογενειών που οι 153 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ ψήφισαν. Αν και δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα μέχρι σήμερα, παραθέτω ένα που δεν έχει κανένα δημοσιονομικό κόστος. Δήλωσαν λοιπόν και υποσχέθηκαν στο ΔΣ του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α πάμπολλες φορές ότι  δόθηκε προτεραιότητα στην έκδοση των Συντάξεων Χηρείας.

Κι όμως 24 μήνες από την ψήφιση του νόμου Κατρούγκαλου (ν.4387/2016) ακόμα δεν έχει εκδοθεί το λογισμικό για τον υπολογισμό των Συντάξεων όσων εργάζονταν όταν έχασαν τη ζωή τους. Ανικανότητα; Αδιαφορία; Στο βωμό του πλεονάσματος; Συνδυασμός αυτών; Ότι και να επιλέξουμε το αποτέλεσμα το ίδιο. Υπάρχουν ορφανικές οικογένειες που ζουν από τον Ιούλιο του 2017 με μηδενικό εισόδημα. Ούτε καν η προσωρινή σύνταξη δεν τους δόθηκε. Και αυτό εσείς κύριοι της κυβέρνησης το ονομάζετε προτεραιότητα!

Υπάρχουν επίσης ορφανικές οικογένειες στις οποίες δεν έχει εκδοθεί η οριστική Σύνταξη Χηρείας αν και ο σύζυγος απεβίωσε τέλη του 2016 και ήταν ήδη συνταξιούχος, άρα δεν απαιτείτο κανένα νέο λογισμικό. Κι όμως τους χορηγείται μόνον η προσωρινή σύνταξη και καλούνται αυτές οι οικογένειες να ζήσουν με 324 ευρώ καθαρά εδώ και 16 μήνες. Αυτές οι οικογένειες, όπως είναι φυσικό, αδυνατούν να είναι ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους. Κινδυνεύουν να τους κόψουν το ρεύμα και το νερό αφού προβαίνουν συνεχώς σε διακανονισμούς που αδυνατούν να τηρήσουν. Δανείστηκαν για να πληρώνουν το πετρέλαιο. Χρωστούν σε φίλους και συγγενείς. Έχετε δοκιμάσει κύριοι της συγκυβέρνησης να ζήσετε με 324(!) ευρώ το μήνα για 16 μήνες; Και αυτό εσείς κύριοι της κυβέρνησης το ονομάζετε προτεραιότητα!

Αδυνατώ να φανταστώ μετά από πόσα χρόνια θα πάρουν σύνταξη αυτοί που δεν τους έχετε δώσει προτεραιότητα, κύριοι των ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ! Να ξέρετε όμως, πλεόνασμα που οφείλεται σε χρήματα ορφανικών οικογενειών, φτωχών ανθρώπων που τους κόψατε το ΕΚΑΣ, αναπήρων που τους κατακρεουργήσατε τα επιδόματα και ανθρώπων που τους εξουθενώσατε φορολογικά, είναι καταραμένο πλεόνασμα γεμάτο ανθρώπινο πόνο και δυστυχία για να μην πω και αίμα και θα σας εκδικηθεί, θα σας τιμωρήσει...

Διαβάστε πως περιγράφει η Ρούλα, μία επιζούσα σύζυγος, μέλος του Συλλόγου ΑΞ.Ι.Α, αυτό που ζει: «17 μήνες πριν ήμουν μια καθημερινή ευτυχισμένη σύζυγος και μητέρα. Είχα ευλογηθεί να έχω 2 υπέροχα παιδάκια κι έναν σύζυγο που ήταν για μένα η απάντηση στα όνειρα μου. Πολιτισμένος άνθρωπος με αρχές και ευγένεια ακόμα και στις πιο προσωπικές του στιγμές. Ξαφνικά άρχισαν οι πόνοι η διάγνωση! Καρκίνος σε καλπάζουσα μορφή. Έφυγε 2 μήνες μετά. Έμεινα μόνη με 2 μικρά παιδιά να φροντίσω τα πάντα. Δικαίωμα να πενθήσω δεν είχα μου λέγανε γιατί έχω παιδιά. Έτσι ήρεμα έκανα ότι έπρεπε για να συνεχίσουμε. Λένε όμως ότι ο ήρεμος άνθρωπος θα κάνει μια φορά το ΜΠΑΜ αλλά θα είναι μεγάλο. Κι εγώ λοιπόν 15 μήνες τώρα έκανα υπομονή, αλλά τελείωσε. Ο πόνος, η ταπείνωση και ο θυμός έγιναν ένας ορμητικός χείμαρρος που παρέσυρε τις αναστολές, την άσκοπη υπομονή ή ακόμα και τη λογική μου. Έκοψα κάθε επαφή με τους δικούς μου για να μπορέσω να αναμετρηθώ με τον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου. Στύλωσα τα πόδια μου δυνατά στο έδαφος και είπα ότι θα αγωνιστώ για να κερδίσω την αξιοπρέπεια μου, τα δικαιώματα των παιδιών μου και τον σεβασμό που μου αξίζει. Από τη μέρα που έμαθα ότι θα χάσω τον άντρα μου μέχρι τώρα ήμουν χαμένη σε έναν άλλο κόσμο. Έβγαζα κάτι άναρθρες κραυγές για την αδικία που ζούσα ενώ ήθελα να ουρλιάξω δυνατά. Αυτή η πάλη με τον εαυτό μου μ' έφτασε στα όρια μου. Είπα ή θα πεθάνω συνειδητά ή θα σηκωθώ να διεκδικήσω για μένα και τα παιδιά μου τη ζωή που μας αξίζει. ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΗΚΑ....»

Γράφει ο Απόστολος Παπαπαρίσης