Όσο και να θέλουν να παρουσιάσουν αυτό το Προσύμφωνο ως μια διεθνή Συμφωνία που έχει μια οριστική αξία, αυτό το κείμενο παραμένει ένα Προσύμφωνο που λειτουργεί ως εργαλείο για την επίλυση του θέματος και όχι για τη λύση του θέματος. Το κείμενο είναι στην ουσία ένας αλγόριθμος, αφού προετοιμάζει μια διαδικασία με διάφορα στάδια που πρέπει να υλοποιηθούν. Γι’ αυτόν τον λόγο πριν το προοίμιο η συμφωνία περιγράφεται ως «τελική συμφωνία για την επίλυση των διαφορών.» Έτσι το Προσύμφωνο γράφει ότι «Το Δεύτερο Μέρος θα υιοθετήσει το «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» ως το επίσημο όνομα του [...] μέσω της εσωτερικής του διαδικασίας του που είναι και δεσμευτική και αμετάκλητη, και συνεπάγεται την τροποποίηση του Συντάγματος [...].» Επίσης βλέπουμε στο Άρθρο 1 (3) (θ) ότι «η ομάδα ειδικών θα συγκροτηθεί εντός του 2019 και θα ολοκληρώσει την εργασία της εντός τριών ετών.» Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι «τίποτα στο Άρθρο 1 (3) (θ) δεν θα επηρεάσει την παρούσα εμπορική χρήση μέχρις όταν εξευρεθεί αμοιβαία συμφωνία όπως προβλέπεται σε αυτό το υπό-τμήμα.» Στο Άρθρο 1 (4) (ε) βλέπουμε το εξής: «Το Δεύτερο Μέρος θα ολοκληρώσει in toto τις συνταγματικές τροποποιήσεις έως το τέλος του 2018.» Αλλά το πιο σημαντικό που αποδεικνύει ότι δεν είμαστε ακόμα σε τελική φάση, είναι το Άρθρο 1 (4) (ζ): «Μόλις το Δεύτερο Μέρος γνωστοποιήσει την ολοκλήρωση των προαναφερόμενων συνταγματικών τροποποιήσεων και όλων των εσωτερικών νομικών διαδικασιών του προκειμένου να τεθεί σε ισχύ η παρούσα Συμφωνία, το Πρώτο Μέρος θα κυρώσει χωρίς καθυστέρηση την παρούσα Συμφωνία.» Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι η Ελλάδα δεν έχει βέβαια κυρώσει αυτή τη Συμφωνία και γι’ αυτό μιλάμε για διαδικασία που δεν έχει τελειώσει ακόμα.
Οι μεταβατικές περίοδοι της Συμφωνίας
Το Άρθρο 1 (10) περιγράφει ότι θα υπάρξουν δύο μεταβατικές περίοδοι, η μία αφορά το τεχνικό κομμάτι και η άλλη το πολιτικό κομμάτι αλλά και οι δύο έχουν διάρκεια μια πενταετία. Το πιο σημαντικό σε επίπεδο στρατηγικής είναι βέβαια το πολιτικό. Και εδώ η αναφορά σε αυτό το σκέλος είναι προβληματική. Πιο συγκεκριμένα βλέπουμε στη Συμφωνία το εξής: «Η έκδοση των εγγράφων και υλικού που εμπίπτουν σε αυτή την κατηγορία σύμφωνα με το Άρθρο 1 (3) θα ξεκινά στο άνοιγμα κάθε διαπραγματευτικού κεφαλαίου της Ε.Ε στο συναφές πεδίο, και θα ολοκληρωθεί εντός πέντε ετών από τότε.» Η δυσκολία αυτής της εκδοχής είναι ότι υπάρχουν 35 κεφάλαια στο Ευρωπαϊκό Κεκτημένο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι το κεφάλαιο 27 δεν μπορεί να λειτουργήσει στα Σκόπια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θεωρεί ότι θα υπάρξει πολύ μεγάλη δυσκολία για τα Κεφάλαια 1,7,8,32. Και ότι θα απαιτηθούν τεράστιες προσπάθειες για τα Κεφάλαια 5,6,10,11,12,14,15,16,19,22,23,24 και 29. Αυτές οι εκτιμήσεις είναι βέβαια ανεξάρτητες από το θέμα της ονομασίας και αποτελούν αντικειμενικά εμπόδια για την ενταξιακή πορεία. Κατά συνέπεια βλέπουμε ότι η αλλαγή της ονομασίας μπορεί να κρατήσει ένα τεράστιο χρονικό διάστημα. Για να δούμε ένα παράδειγμα και μάλιστα της πρώην Γιουγκοσλαβίας, ας πάρουμε το Μαυροβούνιο. Το Μαυροβούνιο υποβάλλει την υποψηφιότητα του το 2008. Παίρνει το status της υποψήφιας χώρας το 2010. Ανοίγει το Πρώτο Κεφάλαιο το 2012. Και έως το 2018 έχει ανοίξει 30 Κεφάλαια κι έχει κλείσει μόνο 3 το 2012, το 2013 και το 2017. Για να ξέρουμε πώς λειτουργεί η όλη διαδικασία ένταξης στην Ευρωπαϊκή Ένωση.
Πορείες και Συλλαλητήρια
Αν η εξουσία φοβάται κάτι είναι οι πορείες και τα Συλλαλητήρια διότι μέσω τους εκφράζεται ελεύθερα ο ελληνικός λαός δίχως να υπάρχει λογοκρισία. Δεν είναι πολιτικό το θέμα του Σκοπιανού, είναι καθαρά εθνικό και αυτό σημαίνει ότι δεν είναι μια ιδεολογική υπόθεση που έχει το δικαίωμα να σβήσει την ιστορία μόνο και μόνο για να εξυπηρετήσει συμφέροντα κομματισμού. Όλοι έχουμε καταλάβει πια ότι οι λεγόμενες πιέσεις του εξωτερικού είναι ανύπαρκτες και ότι το όλο θέμα των διαπραγματεύσεων ήταν καθαρά μια ιδεολογική πρωτοβουλία της εξουσίας για να κλείσει ένα θέμα που άρχισε για την κομματική ιστορία το 1949. Όμως αυτές οι προσεγγίσεις δεν έχουν πέραση στην Ελλάδα διότι είμαστε μια χώρα της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας και δεν θέλουμε να υποστούμε την πολιτική μιας ιδεολογίας που παράγει γενοκτονίες ανά τον κόσμο. Κατά συνέπεια οι πορείες και τα Συλλαλητήρια είναι απαραίτητα για να αλλάξουν την κατάσταση. Και αυτό γίνεται αφού υπάρχει και στρατηγική σε εθνικό επίπεδο. Κάθε πορεία πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο στόχο για να συμμετέχει ενεργά με το έργο της στην όλη προσπάθεια αποτροπής της Συμφωνίας. Διότι αυτές οι υπογραφές που έπεσαν δεν έχουν τίποτα το οριστικό. Πρέπει λοιπόν να αποφύγουμε να φτάσουμε σε αυτό το στάδιο με κάθε τρόπο. Πρέπει οι βουλευτές να είναι ενημερωμένοι για το τι διαδραματίζεται και να ξέρουν τα είκοσι άρθρα, διότι δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για την άγνοιά τους. Άλλωστε τα Συλλαλητήρια και οι πορείες θα είναι τα πρώτα πράγματα που θα απαγορεύσει η Συμφωνία μέσω της Κοινής Επιτροπής όπως το προβλέπει το άρθρο 6. Ας τα κάνουμε λοιπόν όσο δεν είναι απαγορευμένα από την εξουσία του κομματισμού.
Τα οφέλη της Συμφωνίας
Αν κάποιος αναρωτιέται ποια είναι τα οφέλη αυτής της Συμφωνίας που υπέγραψαν οι Υπουργοί Εξωτερικών της Ελλάδας και των Σκοπίων, τα πράγματα είναι πολύ απλά, αρκεί να διαβάσει τα είκοσι άρθρα και να καταλάβει ότι από την πλευρά της Ελλάδας δεν υπάρχει κανένα όφελος εκτός από τη δικαίωση του κομμουνιστικού κόμματος της Ελλάδας. Για όλα τα άλλα δεν πρόκειται να βρει ούτε ένα στοιχείο το οποίο είναι θετικό γιατί πολύ απλά έχουν παραδοθεί τα πάντα. Αν όμως είναι αυτής της βάρβαρης ιδεολογίας τότε θα το χαρεί επειδή θα πάρει επιτέλους το αίμα του πίσω από το 1949 και λόγω αυτής της εκδίκησης θα μπορέσει να πει ότι τελικά τα κατάφερε αυτή η καθυστερημένη ιδεολογία να επιβάλλει, τουλάχιστον προς το παρόν, την θέλησή της. Όμως να ξέρει ότι και αυτό είναι μάταιο γιατί τελικά θα αποδεχτεί ότι ο ελληνικός λαός και πάλι θα απορρίψει αυτά τα δεδομένα.
ΥπΕξ Προπαγάνδας
Αν υπάρχουν ακόμα κάποιοι που δεν κατάλαβαν ότι ο ΥπΕξ ξέρει μόνο από προπαγάνδα, κάθε νέα δήλωσή του έρχεται να προβληματίζει και το ίδιο το ΥπΕξ, το οποίο πρέπει να διαφυλάττει τα εθνικά μας συμφέροντα και να εξηγήσει πόσο μεγάλο είναι το ιδεολογικό χάσμα. Ο ΥπΕξ ζει μέσα σ’ ένα καθαρά ιδεολογικό πλαίσιο του παρελθόντος και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις εθνικές πραγματικότητες. Η νοημοσύνη του έχει φτάσει στα όριά της και δεν μπορεί να ξεπεράσει τα πολιτικάντικα κολλήματά του. Δυσκολεύεται να μιλήσει επί της ουσίας και οι αναφορές του επικεντρώνονται πάντα στο πολιτικό επίπεδο. Με άλλα λόγια συνεχίζει να μιλά ως εκπρόσωπος κόμματος κι όχι ως πραγματικός ΥπΕξ. Σιγά σιγά όμως τον βάζουν όλοι στη θέση του και βλέπουμε όλοι πια τη θλιβερή πραγματικότητα που έχει δημιουργήσει με τον τυχοδιωκτισμό του και με το εκδικητικό του ύφος. Ανήκει σε μια κατηγορία ατόμων που δεν μπορούν να εξελιχθούν πια, διότι πιστεύουν αποκλειστικά σε μια ιδεολογία βαρβαρότητας που ξέρει να παράγει μόνο γενοκτονίες. Προσπαθεί με κάθε τρόπο να παρουσιασθεί ως θύμα σε μια αντιπαράθεση με τον λαό και καταντά να είναι πιο σκοπιανός και από τους Σκοπιανούς. Η ξύλινη γλώσσα του δεν έχει αλλάξει και δυστυχώς θυμίζει σοβιετικές εποχές. Αυτό είναι το πρόβλημα με τους νοσταλγούς του κομμουνισμού, προσπαθούν μόλις πάρουν την εξουσία να υλοποιήσουν ξεπερασμένες ιδέες που έχει καταδικάσει η ίδια η Ανθρωπότητα. Έτσι για να σώσει μια απαράδεκτη συμφωνία, συνεχίζει να χρησιμοποιεί τεχνικές που έχουν ξεπεραστεί επειδή ήταν καθυστερημένες.
Κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα άρθρα της Συμφωνίας
Ό,τι και να λέγεται σε πολιτικό και πολιτικάντικο επίπεδο, κανείς δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από τα απαράδεκτα άρθρα της Συμφωνίας, κανείς δεν μπορεί να κρύψει τους ύπουλους συνδυασμούς που έχουν γίνει για να μειωθεί η αξία της Ελλάδας και να παρουσιασθεί ως ένα ισοδύναμο κράτος με τα Σκόπια. Κι ενώ βλέπουμε ότι στα άρθρα η Ελλάδα δεσμεύεται να υποστηρίξει την ενταξιακή πορεία των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αντιλαμβανόμαστε με τα νέα δεδομένα ότι η τελευταία είναι ήδη εμπόδιο για την προπαγάνδα και τα επιχειρήματα της Συμφωνίας. Αυτή η Συμφωνία έχει νομικά προβλήματα, διότι τα άτομα που την έγραψαν έκαναν ό,τι μπορούσαν για να μετατρέψουν το παράλογο σε πραγματικότητα. Η διατύπωση των είκοσι άρθρων δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνείας περί ιδεολογικής προσέγγισης, διότι κάθε εθνικό στοιχείο έχει υποβαθμιστεί και παραμεριστεί για να υπάρχει μια τεχνητή ισοδυναμία μεταξύ των δύο χωρών. Δεν υπάρχει κανένας λόγος από μέρους της Ελλάδας να αποδεχτεί τέτοιους συμβιβασμούς, ενώ έχει κυρίαρχη στρατηγική μέσω των υπερδομών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης και βέβαια και της ΑΟΖ της. Ακόμα και τα Συλλαλητήρια του ελληνικού λαού που γίνονται τώρα, θα απαγορεύονται αν η Συμφωνία κυρωθεί από τις δύο χώρες. Κατά συνέπεια πρέπει να παλέψουμε έως το τέλος της διαδικασίας για να ακυρωθεί εξ ολοκλήρου αυτή η Συμφωνία που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα προσύμφωνο μεταξύ δύο Υπουργών Εξωτερικών.
https://www.lygeros.org/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.
Οι απόψεις - τοποθετήσεις - σχόλια γίνονται με δική σας ευθύνη.