Καλό σου Ταξίδι Άγγελε... Η ΣΣΕ-82 αποχαιρετά τον αγαπητό της συμμαθητή Άγγελο Ατζέμη

Σήμερα είναι μια θλιβερή μέρα για την οικογένεια των στρατιωτικών και ιδιαίτερα για αυτήν των συμμαθητών της ΣΣΕ, αποφοίτων του 1982.

Συγκεντρωθήκαμε εδώ, στο Περιγιάλι, στον Ι.Ν της Μεταμόρφωσης Σωτήρος για να αποχαιρετήσουμε τον Άγγελο στο τελευταίο του Φύλλο Πορείας. Στην τελική και οριστική μετάθεσή του που ως πιστός και φιλότιμος στρατιώτης εκτελεί, κατ’ εντολή του Ύψιστου Αρχηγού.

Δεν περιγράφεται ο πόνος και η στεναχώρια μας που πρέπει, σήμερα, να πούμε το τελευταίο αντίο. Τα λόγια πολύ σπάνια μπορούν να εκφράσουν τον ποταμό των συναισθημάτων που μας πλημμυρίζουν και σίγουρα θα αποδειχθούν ανεπαρκή για άλλη μια φορά.

Άλλωστε, πώς να περιγράψεις σε λίγα λεπτά το βίο και το έργο ενός αγωνιστή της ζωής όπως του Άγγελου. Ένας ακάματου ανθρώπου που μόχθησε, δημιούργησε για να πετύχει στη ζωή του τους στόχους του και, φιλόδοξος, όπως ο κάθε άνθρωπος, ονειρεύτηκε μια καλύτερη ζωή. Θυμάμαι σαν σήμερα τις προσωπικές μας συζητήσεις για τις επιτυχίες των παιδιών μας και τις αγωνίες για το μέλλον τους, μέσα στη δύσκολη για τη χώρα μας εποχή.

Ο Άγγελος, με τη βαθιά γνώση των αντικειμένων του Τεχνικού που τον διέκρινε, υπηρέτησε με άριστο και υποδειγματικό τρόπο όπου κλήθηκε. Ήταν άνθρωπος με ενεργητικότητα, μεγάλο μέρος της οποίας μετά την αποστρατεία του διοχέτευσε στο γραφείο του ΤΣ του Παραρτήματος της ΕΑΑΣ στην Κόρινθο, εκτελώντας με απόλυτη επιτυχία τα καθήκοντα του Γραμματέα & Ταμία.

Και τώρα που είχε φτάσει η ώρα να ξαποστάσει, να αποστασιοποιηθεί λίγο από τους συνεχείς αγώνες και να απολαύσει όσα με κόπο έκτισε, η μοίρα στάθηκε άδικη μαζί του καθώς είχε την ατυχία να προσβληθεί από την επάρατη νόσο. Ακόμα και έτσι, ο Άγγελος δεν πτοήθηκε. Αγαπούσε τη ζωή και ήταν αναπόσπαστο μέρος της φύσης και του χαρακτήρα του να παλεύει κόντρα στις πιθανότητες. Την έδωσε και αυτή τη μάχη της επιβίωσης, με σθένος, δύναμη και περηφάνια, έστω και αν στο τέλος νικήθηκε.

Από όλες τις επιτυχίες και τα επιτεύγματά του ξεχωρίζει η οικογένειά του. Η αγαπημένη του σύζυγος Ηρώ που αποτέλεσε σταθμό στην πορεία της ζωής του.

Ηρώ: Μετά τον προ διετίας θάνατο του πατέρα σου, αξιωματικού του ΜΧ, καλείσαι τώρα να ζήσεις μια ακόμα πιο ισχυρή δοκιμασία, ένα οδυνηρό πλήγμα από τη μοίρα. Τη δυσβάστακτη απώλεια του αγαπημένου σου συζύγου Άγγελου. Γνωρίζεις πολύ καλύτερα από μένα πόσο ο Άγγελος αγαπούσε εσένα και τα παιδιά σας. Μαζί πορευτήκατε στα εύκολα και τα δύσκολα καταφέρνοντας να δημιουργήσετε μια ωραία και ευτυχισμένη οικογένεια με δύο εξαίρετα παιδιά, τη Μαρία και το Γιώργο. Υπερήφανος μας περιέγραφε τις συνεχείς επιτυχίες τους. Και βεβαίως αφήνει παρακαταθήκη, όχι μόνο να του μοιάσουν, αλλά και να τον ξεπεράσουν.

Μαρία & Γιώργο: Δυστυχώς ο θάνατος δεν είναι αυταπάτη και δεν δίνει ραντεβού. Το κενό που αφήνει στις ζωές σας είναι δυσαναπλήρωτο. Όμως είμαι σίγουρος ότι θα θυμάστε τον αγαπημένο σας πατέρα πάντα με χαμόγελο για αυτά που σας χάρισε και για αυτά που ζήσατε πλάι του. Όπως είμαι σίγουρος ότι η επιθυμία του είναι να σας βλέπει, από εκεί ψηλά, αγαπημένους και χαρούμενους να δημιουργείτε με τη σειρά σας τις δικές σας ευτυχισμένες ζωές και οικογένειες.

Άγγελε: Είμαστε σήμερα εδώ, οι συγγενείς, φίλοι και συμμαθητές σου, για να σε τιμήσουμε και να σε αποχαιρετίσουμε δίπλα στη σύζυγο και τα παιδιά σου. Μια ημέρα λύπης και για μένα προσωπικά, που στη μακρόχρονη σχέση μας, ομολογουμένως, ποτέ δεν πέρασε από το μυαλό μου ότι θα ζήσω. Να στέκομαι με σεμνότητα μπροστά από τη σορό σου, έχοντας αναλάβει το οδυνηρό καθήκον να σε αποχαιρετήσω σαν συνάδελφο, συμμαθητή μα πάνω από όλα σαν φίλο.

Η μεγαλύτερη παρακαταθήκη κάθε ανθρώπου είναι η μνήμη. Και όσο θα ζεις στην καρδιά και στο μυαλό μας θα είναι σαν να μην έφυγες ποτέ. Το πέρασμά σου στη ζωή ήταν αέρας ποιοτικός. Προνομιούχοι όσοι πορεύτηκαν και εργάστηκαν μαζί σου. Τα έργα σου στη ζωή επηρέασαν πολλούς και είναι βέβαιο ότι, εκτός της οικογένειάς σου, θα μείνεις για πάντα χαραγμένος στις μνήμες και τις καρδιές όσων είχαν την τύχη να σε γνωρίσουν, να συνεργαστούν μαζί σου, είτε στο χώρο εργασίας σου είτε, μετά την αποστρατεία σου, στο Παράρτημα της ΕΑΑΣ Κορινθίας. Το ήθος και η αξιοπρέπεια στην επαγγελματική σου πορεία θα είναι φάρος για τις νεότερες γενιές των στρατιωτικών.

Αφήνεις πίσω σου μεγάλο κενό. Από σήμερα, η τάξη μας είναι ακόμη φτωχότερη. Φεύγεις γρήγορα και άδικα για τη γειτονιά των αγγέλων, για να βρεις τους υπόλοιπους συμμαθητές μας, που και αυτοί έφυγαν πρόωρα. Είμαστε για όλους σας περήφανοι και ελπίζουμε με τη διαδρομή μας να σας κάνουμε κι εμείς περήφανους.

Θα σε αποχαιρετήσω με την αφιέρωση, στην κλειστή σελίδα της τάξης μας, του αρχηγού της τάξης μας Δημήτρη Μανωλόπουλου, που δεν μπόρεσε να είναι σήμερα παρών και ο οποίος έγραψε:

«Άλλη μία θλιβερή απώλεια για την Τάξη μας. Πόσο κρίμα να χάνονται τέτοιοι άνθρωποι. Ο Άγγελος ήταν ένα διαμάντι. Οι αναμνήσεις μακρινές για μένα, όμως ολοζώντανες. Ένας άνθρωπος χαμογελαστός, καλοπροαίρετος, με χιούμορ, ηρεμία και πάντα καλή διάθεση. Ένας άριστος χαρακτήρας! Η μεγαλύτερη τιμή για τον αγαπημένο συμμαθητή μας, θα είναι να τον θυμόμαστε πάντα έτσι. Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή του και ας δίνει κουράγιο και δύναμη στην οικογένειά του. Άγγελε θα είσαι πάντα στην σκέψη μας, συμμέτοχος στις εκδηλώσεις και δραστηριότητες της Τάξης '82, ΣΑΝ ΝΑ ΜΗΝ ΕΦΥΓΕΣ ΠΟΤΕ!»

Καλό σου ταξίδι Σύζυγε και Πατέρα

Καλό σου ταξίδι Φίλε και Συμμαθητή

Καλό σου ταξίδι Άγγελε"

ΟΙ ΣΥΜΜΑΘΗΤΕΣ ΣΟΥ.

Τον επικήδειο αποχαιρετισμό συνέταξε και εκφώνησε ο συμμαθητής μας Σπύρος Πανταζάτος...

ΚΑΛΟ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ΑΓΓΕΛΕ!!!

Εδώ με τους συμμαθητές του της ΣΣΕ-82 του Τεχνικού Σώματος κατά την τελευταία τους συνάντηση με τη συμπλήρωση των 35 χρόνων από την εισαγωγή μας στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων