ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ... Ο αόρατος ιχθυέμπορος και η εισβολή στο τούρκικο στρατηγείο...

ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ (1946-2020)

Ίσως οι «γείτονες» να μην θυμούνται, ότι για πέντε χρόνια ο στρατηγός εν αποστρατεία Βασίλης Γιαννόπουλος δρούσε ανενόχλητος και χωρίς να τον υποπτευθεί κανείς στην ευρύτερη περιοχή της Σμύρνης. Από το 1987 μέχρι και το 1995, ο αντισυνταγματάρχης τότε Γιαννόπουλος κρέμασε την στολή του αξιωματικού στη ντουλάπα και ξεκίνησε τη δράση του ως επιχειρησιακός πράκτορας της ΚΥΠ.

Όταν επιβαλλόταν έμπαινε νύχτα στην Τουρκία, κρυφά από τη θάλασσα ή τα σύνορα στη Θράκη, όταν οι συνηθισμένοι άνθρωποι κοιμόντουσαν και κάποιοι άλλοι ασυνήθιστοι έπιαναν δουλειά. Στα σαράντα του χρόνια εκείνη την εποχή ο Γιαννόπουλος είχε μαύρα μαλλιά, μουστάκι και την εμφάνιση Ανατολίτη, ενώ μιλούσε άπταιστα τα Τουρκικά.

Η πρώτη του μεγάλη επιτυχία είχε να κάνει με την στρατολόγηση ενός Τούρκου αξιωματικού, που υπηρετούσε σε νευραλγική θέση της 4ης Στρατιάς, που έδρευε στη Σμύρνη.

Η επιχείρηση που τον έκανε θρύλο στην Υπηρεσία, ήταν όταν κατάφερε να εισβάλλει στο υπαίθριο στρατηγείο της «Στρατιάς του Αιγαίου» όπως ήταν γνωστή η 4η Στρατιά κατά την διάρκεια άσκησης στην οποία σκόπευαν να δοκιμάσουν την εφαρμογή πραγματικών επιθετικών σχεδίων απέναντι στην Ελλάδα. Κύριος στόχος τους σε μια πολεμική σύρραξη με την χώρα μας ήταν τα μεγάλα νησιά του Αιγαίου, όπως η Λέσβος και η Χίος.

Ο Γιαννόπουλος που ήξερε τα πάντα για την άσκηση, διέσχισε τον κόλπο του Ντογάν και αποβιβάσθηκε αθόρυβα στην περιοχή του Ντογάνμπεη. Ντυμένος πιθανότατα σαν ρακοσυλλέκτης -μια άλλη εκδοχή τον θέλει με στολή Τούρκου στρατιώτη- μπήκε στο στρατόπεδο και έφτασε μέσα από σκηνές και υπαίθρια καταλύματα στο αντίπαλο στρατηγείο. Μπήκε μέσα, πήρε χάρτες, επιχειρησιακά σχέδια και απόρρητα έγγραφα ενώ φεύγοντας φωτογράφησε με ειδική μηχανή του Τούρκους στρατηγούς που κοιμόντουσαν.

Έφυγε έτσι αθόρυβα όπως μπήκε, χωρίς να τον πάρει κανείς χαμπάρι και την επόμενη μέρα έστειλε μέσω της κατάλληλης οδού όλα τα στοιχεία στα κεντρικά της Κατεχάκη. Στη Σμύρνη έμελλε να γνωρίσει και έναν Τούρκο πρώην αλεξιπτωτιστή, που είχε λάβει μέρος στην εισβολή της Κύπρου. Η γνωριμία έγινε μέσω ενός δικτύου πληροφοριοδοτών που είχε στήσει ο Έλληνας αξιωματικός, το οποίο τον ενημέρωσε ότι ο άνθρωπος αυτός βασανιζόταν από τύψεις συνειδήσεως, αφού είχε εκτελέσει άοπλους αιχμαλώτους πολέμου. «Όταν τον προσέγγισα» μου είχε δηλώσει ο Γιαννόπουλος «ο άνθρωπος αυτός βρισκόταν στα όρια της τρέλας από τις ενοχές και μου ζήτησε να τον φέρω στην Ελλάδα για να δικαστεί».

Έχοντας πέντε χρόνια συνεχούς δράσης στην Τουρκία, ο Έλληνας αξιωματικός κατάλαβε ότι κάτι συνέβαινε όταν ο Τούρκος αλεξιπτωτιστής εξαφανίστηκε εν μια νυκτί. «Πρέπει να είχαν αντιληφθεί τις κινήσεις του γιατί από τη μια στιγμή στην άλλη τέθηκε σε καθεστώς στενής παρακολούθησης, πιθανόν από τη ΜΙΤ και κάπου εκεί δυσκόλεψαν τα πράγματα για μένα». Ο Γιαννόπουλος έφυγε από την Ανατολία και λίγους μήνες αργότερα την θέση του πήρε ο «μαθητής» του Σάββας Καλεντερίδης, που έμεινε και αυτός αξέχαστος στους Τούρκους.