Η Πριγκίπισσα Αλίκη της Ελλάδος {25 Φεβ 1885 - 5 Δεκ 1969}

«Εἶναι χαρακτηριστικό τοῦ μεγαλόψυχου άνθρώπου νά μήν ζητάει χάρες, ἀλλά νά εἶναι ἔτοιμος νά κάνει τό καλό στούς ἄλλους». Αριστοτέλης

Την 7η Οκτ του 1903, στον ορθόδοξο ναό της Αγίας Μαγδαληνής, στο Ντάρμσταντ της Έσσης (Γερμανία), τελέσθηκαν οι γάμοι του πρίγκιπα Ανδρέα(4^ος υιός του βασιλέως της Ελλάδος  Γεωργίου του Α΄) και της πριγκίπισσας Αλίκης του Μπάττεμπεργκ. Μετά τον γάμο η Αλίκη έλαβε τον τίτλο της «Πριγκίπισσας Ανδρέου της Ελλάδος». Η Αλίκη γεννήθηκε την 25 Φεβ του 1885 στο κάστρο Ουίνδσορ της Μεγάλης Βρετανίας. Η Αλίκη υπήρξε δισέγγονη της βασίλισσας Βικτώριας της Αγγλίας, δεύτερη εξαδέλφη του αυτοκράτορα Κάιζερ της Γερμανίας και ανιψιά του Νικολάου του Β΄, τελευταίου Τσάρου της Ρωσίας. Ο αδελφός της πρίγκιπας Λούις του Μπάττεμπεργκ, διετέλεσε ναύαρχος του βρετανικού ναυτικού κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και υπήρξε ο τελευταίος αντιβασιλέας της Ινδίας με το όνομα  Λόρδος Λούις Μαουντμπάτεν.

Η Προσφορά της στους Βαλκανικούς Πολέμους...

Η Αλίκη σε νηπιακή ηλικία έχασε την ακοή της. Χάρις στις προσπάθειες της μητέρας της και την σιδερένια θέληση της, σε ηλικία 17 ετών μιλούσε άψογα αγγλικά και γερμανικά, έχοντας μάθει να διαβάζει τα χείλη. Από το γάμο της απέκτησε της πέντε παιδιά, εκ των οποίων μόνο το νεώτερο ήταν αγόρι και του εδόθη το όνομα Φίλιππος. Κατά τον Α΄ Βαλκανικό πόλεμο προετοίμασε με δική της πρωτοβουλία, ομάδα ελλήνων και ξένων εθελοντών  ιατρών και νοσοκόμων. Η Αλίκη ακολούθησε τον Ελληνικό στρατό στην Μακεδονία και την Ήπειρο, παρέχοντας περίθαλψη και σίτιση στους τραυματίες μας. Τα  νοσοκομεία εκστρατείας της Αλίκης ήταν τα πλέον οργανωμένα και πλήρως εφοδιασμένα. Σε όλη της ζωής της διακρίθηκε για το φιλανθρωπικό της έργο και τις αγαθοεργίες της. Ο βασιλέας της Αγγλίας της απένειμε το παράσημο του Βασιλικού Ερυθρού Σταυρού, για την κοινωνική προσφορά της. Τον Οκτ του 1928 ασπάσθηκε το δόγμα της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Γερμανική Κατοχή

Μετά την κατάργηση της βασιλείας στην Ελλάδα, μετέβη στην Γαλλία, όπου κατά το διάστημα από το 1930 έως το 1937, νοσηλεύτηκε στην Ιταλία και την Ελβετία, πάσχουσα από μια σοβαρή ψυχιατρική νόσο. Ο πρίγκιπας Ανδρέας δεν της παρείχε την στήριξη του στην δύσκολη κατάσταση που αντιμετώπιζε και επί της ουσίας ο γάμος της τερματίσθηκε. Την κηδεμονία του Φίλιππου ανέλαβε ο αδελφός της Λούις.  Μετά την αποκατάσταση της βασιλείας επανήλθε στην Ελλάδα και  παρέμεινε σ’ αυτή μετά την κατάληψη της από τους Γερμανούς. Κατά την διάρκεια της κατοχής αφιερώθηκε στην οργάνωση συσσιτίων και την διανομή τροφίμων. Επιπλέον παρείχε καταφύγιο σε διωκόμενους εβραίους, αδιαφορώντας για τις  συνέπειες.

Στροφή στην Θρησκεία

Η Αλίκη από το 1949 στράφηκε προς την θρησκεία προσπαθώντας να οργανώσει δικό της μοναστηριακό τάγμα. Ενδύθηκε την μοναστηριακή αμφίεση την οποία διατήρησε έως το τέλος της ζωής της. Στις 20 Νοε 1947, ο υιός της Φίλιππος με τον βαθμό του Ανθυποπλοιάρχου του βρετανικού ναυτικού, νυμφεύθηκε την πριγκίπισσα Ελισάβετ Ουίδνσορ, διάδοχο του θρόνου του Ηνωμένου Βασιλείου.  Απεβίωσε στα ανάκτορα του Μπάκιγχαμ την 5 Δεκ 1969. Το 1988 η σωρός της μεταφέρθηκε στο Ιεροσόλυμα και εντα-φιάσθηκε δίπλα στην θεία της Έλλα στο κήπο της Γεσθημανής, όπως η ίδια επιθυμούσε .  Από το Εβραϊκό κράτος της απονεμήθηκε το 1993, το βραβείο της ενάρετης των Εθνών .Το βραβείο παρέλαβαν τα δύο εν ζωή τέκνα της ο Φίλιππος και η Σοφία. Η Αλίκη υπήρξε ένας άνθρωπος με βαθειά θρησκευτική ευλάβεια, θεωρώντας υποχρέωσης της βοηθά  να συνανθρώπους της ευρισκόμενους σε κατάσταση ανάγκης.

Αντγος εα Ιωάννης Κρασσάς