ΕΣΠΕΚΜ: Παιχνίδια στην πλάτη των στρατιωτικών. Θα πει κάποιος την αλήθεια;;;

Είναι πια κάτι περισσότερο από φανερό, πως έρχονται πολύ “δύσκολες” μέρες για τους στρατιωτικούς. Νομίζουμε πως όλοι έχουμε αυτή την αίσθηση, όλοι το έχουμε καταλάβει και όλοι μας το περιμένουμε. Για άλλη μια φορά οι στρατιωτικοί δείχνουν να είναι ο “εύκολος στόχος” και σαν “παχιά αγελάδα” πρέπει για ακόμα μια φορά να “αρμεχτεί”. Αν της έχει μείνει μια στάλα γάλα, πρέπει και αυτό να της το πάρουμε.

Από την άλλη, τα παιχνίδια στην πλάτη των στρατιωτικών, ποτέ...
δεν σταματούν. Μη ξεχνάμε πως οι οικογένειες τους αποτελούν μια μεγάλη δεξαμενή ψήφων που όλοι γλυκοκοιτάζουν και όλοι θέλουν να αρπάξουν ένα κομμάτι από αυτές. Παράλληλα, πάντα υπήρχαν και υπάρχουν αυτοί που θέλουν να κάνουν “καριέρα” σε αυτό το χώρο και μέσα σε αυτό το περιβάλλον έχουν χαράξει προσωπικές τακτικές και είναι πάντα έτοιμοι να συμμαχήσουν ακόμα και με τον “διάβολο” προκειμένου να αναδειχτούν. Κι αφού είναι ικανοί να φτάσουν ως εκεί, για ποιο λόγο να μην κάνουν κάτι πιο απλό;;; Να “συμμαχήσουν” με την “εξουσία”, απλά για να κερδίσουν την εύνοια του και όχι μόνο!!!

Αν έχει βγει κάτι “καλό” όλα αυτά τα χρόνια από την “κοροϊδία”, τα παχιά λόγια και τα ψέματα που έχουν ακούσει οι στρατιωτικοί, είναι ότι έχουν πλέον αναπτύξει πολύ ισχυρή κρίση και έχουν γίνει πολύ επιφυλακτικοί στα λόγια των πολιτικών, στα λόγια των μεγαλοσυνδικαλιστών, στα γραφόμενα κάποιων δημοσιογράφων και στις υποσχέσεις. Δεν υπάρχει πια καμία εμπιστοσύνη. Η κοροϊδία τελείωσε!!!

Ασχέτως με τα παραπάνω, εξακολουθούν κάποιοι να συμπεριφέρονται τουλάχιστον “περίεργα”. Πως αλλιώς δηλαδή να χαρακτηρίσει κάποιος τη στάση της ΠΟΕΣ και τη στάση του Ανέστη Τσουκαράκη; Την ώρα που φαίνεται ξεκάθαρα η λαίλαπα που έρχεται, την ώρα που όλοι έχουμε καταλάβει που πάνε τα πράγματα, κάποιοι απλά προσπαθούν να καθησυχάσουν και συνιστούν ψυχραιμία. Ή μήπως προσπαθούν να “κοιμίσουν” τους συναδέλφους;;;

Δεν υποστηρίζουμε ούτε ότι πρέπει να υπάρχει “ξεσηκωμός”, ούτε και κάτι άλλο παρόμοιο. Τουλάχιστον όμως ο στρατιωτικός απαιτεί από αυτούς που εκφράζουν τη συλλογική του έκφραση, μια ετοιμότητα, μια εγρήγορση. Αντίθετα τα πράγματα δείχνουν πως υπάρχει προσπάθεια “κουκουλώματος” της αλήθειας και μία προσπάθεια να κερδηθεί χρόνος. Να κερδηθεί χρόνος όμως γιατί;;; Τι πρέπει να ξεπεράσουμε τώρα και τι είναι αυτό που έρχεται και μέχρι εκεί οι στρατιωτικοί πρέπει να φτάσουν καθησυχασμένοι;;;

Ο Καθένας ας βγάλει τα συμπεράσματα του…

Υ.Γ. Όλα δείχνουν ότι τα μέτρα που έρχονται θα είναι κάτι περισσότερο από σκληρά. Οι τηλεοράσεις, οι εφημερίδες, τα sites μιλούν για αυτά που έρχονται. Παρόλα αυτά, πάντα κάποιοι είναι αισιόδοξοι και καθησυχαστικοί.

Π.χ. Δείτε πως η ΠΟΕΣ του Τσουκαράκη (μεγαλοσυνδικαλιστή που βρίσκεται πια στο γραφείο του Υπουργού), αντιμετωπίζει την κατάσταση…

Η δείτε πως η σελίδα onalert “ψάχνει” να βρει τις “ευθύνες” για τα μέτρα που θα ψηφιστούν, τρία, τέσσερα και πέντε χρόνια πριν και “απενοχοποιεί” ουσιαστικά αυτούς που θα τα ψηφίσουν τώρα…

Ε.Σ.ΠΕ.Κ.Μακεδονίας