ΥΠΗΡΞΕ ομολογουμένως συγκινητική η απόδοση τιμών εκ μέρους των συντρόφων - συνέδρων του Σύριζα, στον αρχηγό τους τον Αλέξη Τσίπρα. Αντέδρασαν κατά το λαϊκό (και λογικό): Η κότα όταν πίνει νερό κοιτάει και προς τον ουρανό! Αλλά, λέει και μια ακόμη σοφία ο λαός: "Λάδωσαν το έντερο"! Είναι καιρός τώρα σύντροφε να ζει κανείς στην ανεργία; Τσίπρα και πάλι Τσίπρα στο συνέδριο. Ορκισμένοι, πιστοί όσο υπάρχει δουλειά. Ξέρεις πόσοι πολάκηδες χρειάζονται για να έχει ιδεολογική επιτυχία μια κορυφαία κομματική διαδικασία; Αν στον χώρο Αλέξη μου δεν υπήρχαν οι δύο στους τρείς, καρεκλοκένταυροι, συντρόφια δηλαδή, Συριζαίικα, στελέχια εσχάτως χορτασμένα, θα σου έλεγα εγώ πού θα εύρισκες το 93% της παντοδυναμίας σου!
ΔΙΟΤΙ τα ζήσαμε Αλέξη μου τα συνεδριακά σκηνικά και παλιότερα. Πολλές φορές. Με ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αλλά και άλλα μικρότερα κόμματα. Όπου, περίμενες βρε αδελφέ και τίποτα φασαρίες. Τα γνωστά "συντροφικά μαχαιρώματα". Ε, ρε, κάτι συνέδρια ζωντανά που ζήσαμε... Υπήρχε σασπένς! Νόημα. Ο αρχηγός αλώνιζε! Διέγραφε, άλλαζε, χάραζε, χειροτονούσε, καταδίκαζε...
ΕΙΔΑΜΕ και τους... σαλταδόρους της πολιτικής. Τους αριβιστές. Τότε και τώρα Αλέξη μου. Αλλά και τις πολιτικές ύενες! Που τρέφονται από κομματικά πτώματα και που μεταπηδούν διεισδύοντας στα σχήματα εξουσίας, όπως και το δικό σου ας πούμε. Όλα τα είδαμε και σ' αυτό το συνέδριο. Αυτό που δεν είδαμε Αλέξη είναι την... διαφορά που θα έκανε το κόμμα σου με τα άλλα. Πες το διαφορά νοοτροπίας, κομματικής λογικής, πρακτικής και τακτικής αποδοχής της θλιβερής κοινωνικής πραγματικότητας, δεν είδαμε, εν κατακλείδι, στην κομματικά φορτισμένη ατμόσφαιρα των χιλιάδων βολεμένων, μία αχτίδα ελπίδας για τα εκατομμύρια των Ελλήνων που βρίσκονταν εκτός της αιθούσης του συνεδρίου. Και που περίμεναν να ακούσουν εκτός των σχεδίων εξόδου από την δυστυχία των μνημονιακών δεσμεύσεων και έναν σώφρονα λόγο, δια στόματος πρωθυπουργού, μία καλή και πειστική δικαιολογία, γιατί τόσες κυβιστήσεις και τόσες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις σε έναν κόσμο που πίστεψε οτι αν ψηλώσεις το 3% και το φτάσεις 33, κάτι καλό θα γίνονταν σ' αυτό τον τόπο.
ΑΛΛΑ αντί γι' αυτό είδαμε ακριβώς τα αντίθετα. Χιλιάδες επιχειρήσεις να καταστρέφονται. Είδαμε κοντά 2 εκ. ανέργους να έχουν χάσει την ελπίδα, είδαμε μισό εκατομμύριο νέους επιστήμονες να φεύγουν στο εξωτερικό για εργασία, είδαμε τα μισά και πλέον νοικοκυριά να προσπαθούν να κρατήσουν τα σπιτικά τους, τα οποία τα έχουν περικυκλώσει οι τράπεζες, οι φόροι και οι δοσατζήδες. Είδαμε την χώρα μας μέσα σε μία εξαετία να έχει χάσει το 25% του πλούτου της, αλλά το κυριότερο σε λίγα χρόνια να κινδυνεύει να χάσει και την ταυτότητά της. Δυστυχώς πεθαίνουν περισσότεροι Έλληνες απ' όσους γεννιούνται. Αυτή η εθνική τραγωδία Αλέξη μου, δεν αποκαθίσταται όχι με ένα, όχι με δύο και τρία, αλλά ούτε με χιλιάδες μνημόνια...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.
Οι απόψεις - τοποθετήσεις - σχόλια γίνονται με δική σας ευθύνη.