Απόψε, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ, θρηνώ ΦΙΛΙΠΠΕ, κοκκινίζω ό,τι με πόνο χτίσατε, με... (ποίημα)

Απόψε, ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ, θρηνώ

ΦΙΛΙΠΠΕ, κοκκινίζω

ό,τι με πόνο χτίσατε,

με ψήφους το γκρεμίζω.

Απόψε θυσιάστηκε,

για τ' άτιμο το χρήμα,

η Μία Μακεδονία Μας

αλήθεια, πόσο κρίμα!!!!

Ό,τι δοξάσαν ήρωες,

τρανοί, ανδρειωμένοι,

χάρισαν με υπογραφή,

ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΠΟΥΛΗΜΕΝΟΙ

Πολιτικοί, που θέλησαν

να μην σάς ενθυμούνται,

Έλληνες απ' εδώ κι εμπρός

πώς θέλουν να λογιούνται;

Απόψε, ΑΓΡΑ μου, θρηνώ

ΑΚΡΙΤΑ, κοκκινίζω.

Σ' εσάς προστρέχει η σκέψη μου

και θέλω να ελπίζω...

Σήμερα ετρώθη η Ελλάς

απ' τον Πρωθυπουργό μας

και άνοιξε δρόμος τραχύς,

για τον διαμελισμό μας.

Πάλι η στεντόρεια φωνή,

του ελληνικού λαού,

επνίγη μες στα χημικά

άσημης υπουργού.

Τους Βουλευτές που έπρεπε

εμάς να προστατεύουν,

έγινε σε όλους φανερό

πως άλλοι διαφεντεύουν.

Μην μάς θωρείτε ήρωες,

γενναίοι αγωνιστές μας

σήμερα κάποιοι επευφημούν

άνανδρους βιαστές μας.

ΖΕΖΑ, απόψε ντρέπομαι

και ΓΕΡΜΑΝΕ, δακρύζω.

Ό,τι με αίμα χτίσατε,

με πένα το δωρίζω...