Συντάξεις και υγειονομική περίθαλψη…. Η απώλεια της αξιοπρέπειας των στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων

Του Λάμπρου Τζούμη*, Υποστρατήγου ε.α

Ο Νικήτας Σταματελόπουλος ή Νικηταράς ή Τουρκοφάγος ήταν μια εξέχουσα και ηρωική φυσιογνωμία του επαναστατικού αγώνα του 1821. Το προσωνύμιο Τουρκοφάγος του δόθηκε μετά τη μάχη στα Δερβενάκια για τη μεγάλη καταστροφή που προξένησε στους Τούρκους. Μετά την απελευθέρωση εντάχθηκε στο κόμμα των ρωσόφιλων. Η ελληνική κυβέρνηση, φοβούμενη ότι το ρωσόφιλο κόμμα επεδίωκε να αντικαταστήσει το βασιλιά Όθωνα με κάποιον Ρώσο πρίγκιπα, συνέλαβε το Νικηταρά το 1839 και τον καταδίκασε, αν και παντελώς αθώο, σε ενάμιση χρόνο φυλάκιση, την οποία εξέτισε στις φυλακές της Αίγινας. Όταν αποφυλακίστηκε, ή υγεία του ήταν εξασθενημένη από τα βασανιστήρια που υπέστη κατά τη διάρκεια της φυλάκισής του. Έπασχε από σάκχαρο, με αποτέλεσμα να χάσει σε μεγάλο βαθμό την όρασή του. Βίωσε την αχαριστία και την αγνωμοσύνη του νεοσύστατου τότε ελληνικού κράτους, το οποίο του αρνήθηκε μια αξιοπρεπή σύνταξη ώστε να ζει αυτός και η οικογένειά του ευπρεπώς και αντί αυτού, του χορηγήθηκε "άδεια επαιτείας" στον ναό της Ευαγγελίστριας κάθε Παρασκευή. Ο ήρωας στρατηγός πέθανε στην «ψάθα» ζητιανεύοντας στα σοκάκια του Πειραιά.

Είναι αλήθεια ότι η Ελληνική πολιτεία συχνά έχει δείξει την αναλγησία και το «σκληρό» της πρόσωπο, σε αυτούς που αγωνίζονται για την ελευθερία και υπερασπίζονται την εδαφική ακεραιότητα και εθνική ανεξαρτησία της πατρίδας μας. Θυμήθηκα την περίπτωση του στρατηγού Νικηταρά και την αντιμετώπιση του από την πολιτεία, μετά από συζήτηση που είχα πρόσφατα με δύο συναδέλφους εν αποστρατεία. Στην πρώτη περίπτωση ο ένας αποστρατεύτηκε τον περασμένο Μάρτιο και παρ΄ ότι έχουν περάσει 7 περίπου μήνες από την ημέρα της αποστρατείας του, η καταβολή της σύνταξης σ΄ αυτόν και σ΄ ένα μεγάλο αριθμό συναδέλφων δεν έχει γίνει μέχρι σήμερα. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων (ΕΔ) με την αποστρατεία τους λαμβάνουν τριμηνιαίες αποδοχές και στη συνέχεια εκδίδεται η συνταξιοδοτική πράξη. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει συμβεί, καθόσον υπάρχει διχογνωμία ανάμεσα στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους (ΓΛΚ), το Υπουργείο Εργασίας και το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), σχετικά με διευκρινήσεις που απαιτούνται για τον τρόπο υπολογισμού της σύνταξης. Συγκεκριμένα μετά την 1 Ιουλ. 2016, η σύνταξη υπολογίζεται με το νέο νόμο Κατρούγκαλου 4387/16. Το ΓΛΚ διατείνεται ότι απαιτούνται διευκρινήσεις από το Υπουργείο Εργασίας που αφορούν το νέο νόμο, καθόσον αυτός είναι ασαφής σε πολλά σημεία, με αποτέλεσμα να μην εκδίδει τη συνταξιοδοτική πράξη, με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης του θέματος. Σε ερώτηση από τα ενδιαφερόμενα στελέχη στο ΓΛΚ, η απάντηση είναι ότι άλλες κοινωνικές ομάδες περιμένουν για την καταβολή της σύνταξης 1 ½ έως 2 χρόνια. Οι τεχνοκράτες της οικονομίας που απαντούν με τόση ευκολία, αποκρύπτουν ότι οι υπάλληλοι άλλων ταμείων λαμβάνουν μέρους της σύνταξής τους που ανέρχεται στο 70% του συνόλου, μέχρι την οριστική καταβολή της. Αποτέλεσμα του θέματος που έχει δημιουργηθεί, είναι ότι τα στελέχη αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα με τις τρέχουσες οικονομικές υποχρεώσεις, που το καθιστά για κάποιους κυριολεκτικά θέμα επιβίωσης. Πώς θα πληρώσουν οι άνθρωποι αυτοί φόρους, τέλη, δόσεις, κλπ, και πώς θα αντιμετωπίσουν τις οικογενειακές τους υποχρεώσεις ; Θα ενδιαφερθούν οι αρμόδιοι φορείς για την επίλυση του ; Το ΥΠΕΘΑ, σε όλες τις περιπτώσεις που αφορούν οικονομικά θέματα των ΕΔ (εφαρμογή της απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας για το 50%, καταβολή επιδόματος παραμεθορίου, κ.λπ) δηλώνει ότι έχει προβεί σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες και συνεπώς «νίπτει τας χείρας του», καθόσον το Υπουργείο Οικονομικών ή το Υπουργείο Εργασίας φταίει για όλα. Δηλαδή δύο συναρμόδια υπουργεία της ίδιας κυβέρνησης για το ίδιο θέμα αποφασίζουν και λειτουργούν ανεξάρτητα; Υπάρχει τελικά η βούληση επίλυσης του προβλήματος που αντιμετωπίζουν τα στελέχη σχετικά με την καταβολή της σύνταξής τους, ή μήπως υπάρχει σκέψη για χορήγηση «αδειών επαιτείας», όπως στο στρατηγό Νικηταρά ; 

Στη δεύτερη περίπτωση, συνάδελφος αντιμετώπισε σοβαρό πρόβλημα υγείας. Επικοινώνησε τηλεφωνικά με στρατιωτικό νοσοκομείο προκειμένου να κλείσει ραντεβού για εξέταση. Η απάντηση ήταν ότι διαθέσιμες ημερομηνίες υπάρχουν μετά από 3 μήνες. Η ίδια κατάσταση με μεγαλύτερο χρόνο αναμονής υπάρχει σε όλα τα νοσοκομεία των ΕΔ και το Νοσηλευτικό Ίδρυμα του Μετοχικού Ταμείου Στρατού. Δηλαδή κάποιος κινδυνεύει να αποδημήσει εις Κύριον, μέχρι να έλθει η ημερομηνία εξέτασής του. Ευελπιστώ ότι δεν συμβαίνει το ίδιο για τα εν ενεργεία στελέχη. Θα πρέπει να επισημάνω ότι όσες φορές χρειάστηκε να επισκεφτώ στρατιωτικό νοσοκομείο όταν ήμουν εν ενεργεία είχα διαπιστώσει ότι το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό ήταν επιστημονικά καταρτισμένο και έκανε με άριστο τρόπο τη δουλειά του. Θεωρώ ότι ο σημαντικότερος λόγος που τα στρατιωτικά νοσοκομεία είναι σε καλύτερη κατάσταση από τα δημόσια, είναι η πειθαρχία και η αυταπάρνηση του προσωπικού τους. Ποιος φταίει για τη δυσάρεστη κατάσταση που έχει δημιουργηθεί στον τομέα της υγείας για τα εν αποστρατεία στελέχη ; Το 2010 με απόφαση του τότε Υπουργού Άμυνας τα στρατιωτικά νοσοκομεία είχαν ανοίξει τις πόρτες τους σε ασφαλισμένους και άλλων ταμείων. Ίσως είναι και αυτός ένας από τους λόγους δημιουργίας του προβλήματος της μεγάλης αναμονής για μια απλή εξέταση. Υπάρχει όμως ένα ακόμα πρόβλημα που «απειλεί» τα στρατιωτικά νοσοκομεία. Σύμφωνα με δημοσίευμα τα φέσια του ΕΟΠΥΥ στα στρατιωτικά νοσοκομεία το 2015 είχαν ανέλθει στα 82 εκατομμύρια ευρώ. Ένας από τους λόγους που συμβαίνει αυτό, είναι η μη ύπαρξη ηλεκτρονικού συστήματος λογιστικής παρακολούθησης των ασθενών, με αποτέλεσμα αυτό να γίνεται χειρογραφικά με χρονοβόρες διαδικασίες. Στο 401 Γενικό Στρατιωτικό Νοσοκομείο Αθηνών πριν κάποια χρόνια έγινε προσπάθεια εγκατάστασης τέτοιου συστήματος, το επονομαζόμενο «ΦΙΛΙΠΠΟΣ», αλλά δεν ευδοκίμησε καθόσον δεν είχε προβλεφθεί στην αρχική σύμβαση η εν συνεχεία υποστήριξη (Follow On Support). Όπως είναι γνωστό η δημόσια υγεία της χώρας μας βρίσκεται σήμερα σε κατάσταση διάλυσης. Οι εργαζόμενοι στα δημόσια νοσοκομεία δίνουν καθημερινά «μάχη» για σύριγγες, αντισηπτικά, γάζες, γάντια και άλλα ταπεινά πλην όμως αναγκαία αναλώσιμα υλικά. Ελπίζω τα στρατιωτικά νοσοκομεία να μην φτάσουν κάποια στιγμή στην ίδια κατάσταση. Για τους στρατιωτικούς και ιδίως τους απόμαχους, που ανάλωσαν τη ζωή τους για την προάσπιση της ελευθερίας στις εσχατιές της πατρίδας μας, το χειρότερο απ΄ όλα είναι ότι αυτά που βιώνουν έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια του κύρους και της αξιοπρέπειάς τους.

* Οι θέσεις που εκφράζονται στο κείμενο είναι απολύτως προσωπικές.