papaparisis
---> Η ανάρτηση απόψεων και άρθρων δεν σημαίνει και υιοθέτηση των αναγραφομένων. <----

2017-05-14

Η Πολιορκία και η Άλωση της Τύρου

«Κἀγὼ νὴ Δία εἰ Παρμενίων (Καί ἐγώ μὰ τόν Δία ἐάν ἤμουν ὁ Παρμενίων)». «Ἡ ἀπάντηση τοῦ Ἀλεξάνδρου στόν Παρμενίωνα, ὅταν τοῦ εἶπε: «Ἐάν ἤμουν Ἀλέξανδρος θὰ δεχόμουν αὐτά πού σοῦ προσφέρει ὁ Δαρεῖος». Πλούταρχος Βίοι Παράλληλοι (Αλέξανδρος- Καίσαρ 29.9).
Τον Ιούλιο του 332 π.Χ., ο Μέγας Αλέξανδρος άλωσε την πόλη της Τύρου, στις ακτές του Νοτίου Λιβάνου, μετά από εξάμηνη πολιορκία. Η πόλις αποτελούσε τον ισχυρότερο ναύσταθμο της Μεσογείου, περιβαλλόταν από υψηλά τείχη, διέθετε δύο οχυρωμένους λιμένας και ήταν κτισμένη σε νήσον περιμέτρου 4 χιλιομέτρων, η οποία απείχε 700 μέτρα από την ακτή. Ο βασιλεύς της Τύρου Αζέμιλκος ήταν σύμμαχος του Δαρείου, στον οποίο παρείχε την υποστήριξη του στόλου του, αποτελούμενος από 200 πλοία (πεντήρεις,[1] τετρήρεις και τριήρεις). Ο Αλέξανδρος μετά την αποφασιστική νίκη του στην μάχη της Ισσού,(πλησίον της Αλεξανδρέττας στην Τουρκία) δεν καταδίωξε τον Δαρείο προς την ενδοχώρα, αλλά προήλασε προς την Φοινίκη και την Παλαιστίνη. Ο στρατηγικός ελιγμός του αποσκοπούσε την αποστέρηση της ναυτικής ισχύος από τον Πέρση Βασιλέα, ώστε να μην μπορεί να μεταφέρει τον πόλεμο στην Ελλάδα και την Μικρά Ασία.
Η Πολιορκία και η Εκπόρθηση
Οι Τύριοι δήλωσαν υποταγή εις τον Αλέξανδρο, αλλά δεν του επέτρεψαν να εισέλθει εντός της πόλεως, όταν τους ζήτησε να θυσιάσει στον ναό του Μέλκαρτ, τον οποίο οι Έλληνες ταύτιζαν με τον Ηρακλή. Μετά από αυτό ο Έλληνας στρατηλάτης αποφάσισε να κυριεύσει την Τύρο, της οποίας οι κάτοικοι ήσαν αποφασισμένοι να πολεμήσουν μέχρις εσχάτων. Κατά την πολιορκία χρησιμοποιήθηκαν και από τις δύο πλευρές τα πιο σύγχρονα τεχνικά μέσα της εποχής. Η απέραντη θαλάσσια τάφρος που περιέβαλλε την πόλη, αποτελούσε το ισχυρότερο εμπόδιο για την κατάληψη της. Ο Αλέξανδρος το υπερέβη, μετατρέποντας την νήσο σε χερσόνησο, με την κατασκευή προχώματος, με το οποίο ένωσε την ακτή με την πόλη. Η κατασκευή του μώλου ανατέθηκε στον Θεσσαλό μηχανικό Διάδη, ο οποίος πέρα των τεχνικών δυσκολιών λόγω των ισχυρών ανέμων, των θαλασσίων ρευμάτων και του μεγάλου βάθους, αντιμετώπιζε τις καταδρομικές ενέργειες του εχθρού κατά τις οποίες κατέστρεφε τα μηχανήματα και τα μεταφορικά μέσα. Όταν η κατασκευή πλησίασε στα τείχη, ο Αλέξανδρος διέταξε την κατασκευή εικοσαόροφων τροχήλατων ξύλινων πολιορκητικών πύργων ύψους 50 μέτρων, των μεγαλύτερων που είχαν κατασκευαστεί μέχρι τότε. Κατά την τελευταία φάση χρησιμοποιήθηκαν εκατέρωθεν κάθε είδους καταπέλτες και μέσα(άρπαγες, ποικιλία κριών, φλογοφόρα βλήματα). Κατά το διάστημα αυτό οι βασιλείς της Φοινίκης και της Κύπρου προσχώρησαν στον Αλέξανδρος, οι οποίοι του διέθεσαν 200 πολεμικά πλοία, με έμπειρα πληρώματα. Με την απόκτηση του στόλου ο αποκλεισμός της Τύρου υπήρξε πλέον ολοκληρωτικός. Πολιορκητικά μηχανήματα τοποθετήθηκαν επί των πλοίων με σκοπό τον εντοπισμό του ασθενούς σημείου των τειχών. Οι Τύριοι χρησιμοποίησαν «υφάλους(υποβρύχιους) κολυμβητές» για την κοπή των σχοινιών των αγκυρών, ενώ με αιφνιδιαστικές ναυτικές προσβολές προσπάθησαν ανεπιτυχώς να καταστρέψουν τα πλοία των πολιορκητών. Η θαλάσσια υπεροπλία έφερε την νίκη μετά την καταστροφή τμήματος των νοτίων τειχών από θαλάσσης. Ο Αλέξανδρος ηγήθηκε προσωπικά της εφόδου, η οποία κατέληξε στην άλωση της πόλεως και την πλήρη εξόντωση των υπερασπιστών της. Ο βασιλέας και επιφανείς Τύριοι αφέθηκαν ελεύθεροι, όχι όμως οι μισθοφόροι και μέρος του πληθυσμού, τους οποίους εξανδραπόδισε.
Γεννημένος Μέγας
Στο διάστημα της πολιορκίας ο Δαρείος απέστειλε δύο φορές αντιπροσωπείες  προς τον Αλέξανδρο. Με την πρώτη του ζητούσε να απελευθερώσει την οικογένεια του, που είχε συλλάβει μετά την μάχη της Ισσού, καταβάλλοντας 10.000 τάλαντα. Ο Αλέξανδρος του απήντησε με σκόπιμα αλαζονικό ύφος ότι: «Στο εξής , όταν απευθύνεσαι προς εμέ να γνωρίζεις ότι απευθύνεσαι στο βασιλέα της Ασίας, πρέπει να αγωνίζεσαι και να μην τρέπεσαι σε φυγή». Η δεύτερη αντιπροσωπεία μετέφερε βελτιωμένη πρόταση του Δαρείου με την οποία του προσέφερε: 20.000 τάλαντα, το μέχρι τον Ευφράτη ποταμό βασίλειο του(επί της ουσίας την μισή αυτοκρατορία) και την υπογραφή συνθήκη φιλίας και συμμαχίας. Προς επικύρωση των παραπάνω του πρότεινε να νυμφευθεί την θυγατέρα του Στάτειρα. Η απάντηση του Αλέξανδρου υπήρξε ενδεικτική του πως αισθανόταν: «Όσα μου προσφέρεις μπορώ να τα πάρω και μόνος μου, παραδώσου και θα σου φερθώ με φιλανθρωπία».
Το Πεπρωμένο μας
Οι επιτυχίες του Μεγάλου Αλέξανδρου οφείλονται στην μοναδικότητα της προσωπικότητος του και στην εκπαίδευση που έλαβε από τον Αριστοτέλη, τον μέγιστο των Ελλήνων φιλοσόφων. Το πεπρωμένο του, τόν επέλεξε να διαδεχθεί εικοσαετής στον μακεδονικό θρόνο τον Φίλιππο, και να υλοποιήσει το έργο που ξεκίνησε, για την παγκόσμια κυριαρχία του Ελληνισμού. Κατ’ αυτή την μοναδική ιστορική στιγμή που ο Αλέξανδρος προσπαθούσε να καταστήσει την Ελλάδα παγκόσμια δύναμη, η Αθήνα, η Σπάρτη και η Θήβα απέστειλαν πρέσβεις[2] προς τον Δαρείο, μη αντέχοντες την «μακεδονική τυραννία». Ο Αλέξανδρος παρότι συνέλαβε τους εκπροσώπους των πόλεων, τελικά τους άφησε ελεύθερους. Διαχρονικά οι Έλληνες στην πλειονότητα μας δυστυχούμε από τις επιτυχίες των ομοεθνών μας. Εμείς και μόνο εμείς είμαστε οι υπεύθυνοι της μοίρας μας.
Αντγος ε.α. Ιωάννης Κρασσάς
Βιβλιογραφία
α. Πλουτάρχου, Βίοι Παράλληλοι, Μέγας Αλέξανδρος –Ιούλιος Καίσαρ, Διεύθυνσις  Εκπαιδεύσεως Αρχηγείο Στρατού(ΔΕΚ ΑΣ), Αθήνα 1971.
β. Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις , Βιβλίον ΙΙ, Διεύθυνσις  Εκπαιδεύσεως Αρχηγείο Στρατού(ΔΕΚ ΑΣ), Αθήνα 1970.
γ. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΘΗΝΩΝ Α.Ε., Αθήνα 1977.



[1] Πεντήρεις, Τετρήρεις : Πλοία πολεμικά με και πέντε και τέσσερεις σειρές κωπηλατών αντίστοιχα.
[2] Ήταν τέσσερεις: ο Σπαρτιάτης Ευθυκλής, ο Αθηναίος Ιφικράτης(υιός του ομώνυμου στρατηγού ) και οι Θηβαίοι Θεσσαλίσκος και  ο Διονυσόδωρος ο Ολυμπιονίκης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.
Οι απόψεις - τοποθετήσεις - σχόλια γίνονται με δική σας ευθύνη.