papaparisis
---> Η ανάρτηση απόψεων και άρθρων δεν σημαίνει και υιοθέτηση των αναγραφομένων. <----

2016-04-25

Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης {1782 - 1827}

«γώ πεθαίνω, μως σες ν εστε μονιασμένοι κα ν βαστήξετε τν πατρίδα». τελευταία παραίνεση τοῦ Γεωργίου Καραϊσκάκη πρὸς τοὺς ἄνδρες του.

Την 08:30 της 23 Απριλίου 1827, ο αρχιστράτηγος της Στερεάς Ελλάδος Γεώργιος Καραϊσκάκης άφησε την τελευταία του πνοή στο Φάληρο, μετά από θανάσιμο τραυματισμό στο υπογάστριο την προηγουμένη, κατά την διάρκεια συμπλοκής με Τούρκους στρατιώτες. Ο Καραϊσκάκης ενταφιάσθηκε στον Ιερόν Ναό του Αγίου Δημητρίου στην Σαλαμίνα μέσα σε πάνδημο πένθος. Την 22 Απριλίου του 1835 τα λείψανα του μεταφέρθηκαν σε μνημείο στο Φάληρο [1] στον τόπο όπου τραυματίσθηκε μαχόμενος. Ο ΌΘων ανέλαβε υπό την προστασία του τα παιδιά του. Ο Καραϊσκάκης γεννήθηκε το 1782 στο Μαυρομάτη Καρδίτσας και κατ’ άλλους στην Σκουληκαριά της Άρτας [2]. Ο Καραϊσκάκης υπήρξε ο καρπός της σχέσεως της μητέρας του Ζωής Ντιμισκή, η οποία έμεινε νωρίς χήρα και αποσύρθηκε στο μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου κοντά στο Μαυρομάτη, και του αρματολού Δημήτριου Καραΐσκου. Νυμφεύθηκε την Εγκολπία (Γκόλφω) Σκυλοδήμου με την οποία απέκτησε ένα υιό, τον Σπύρο και δύο θυγατέρες (Ελένη και Πηνελόπη). Η γυναίκα του απεβίωσε μετά την γέννηση του τρίτου παιδιού τους. 
Ο Γιός της Καλόγριας
Η ζωή του Καραϊσκάκη έχει όλα τα χαρακτηριστικά αρχαίας ελληνικής τραγωδίας και σεξπηρικού δράματος μαζί. Αποτελεί έναν από τους πλέον ξεχωριστούς πρωταγωνιστές του 1821, συγκεντρώνοντας στο πρόσωπο του τα κυριότερα χαρακτηριστικά του Έλληνος στον υπέρτατο βαθμό. Η διαδρομή του από την γέννηση του έως τον επώδυνο θάνατο του υπήρξε μία εναλλαγή δραματικών περιστατικών και καταστάσεων. Η ζωή έδειξε στον Καραϊσκάκη το πιο σκληρό της πρόσωπο, η επιβίωση του σε μία ιδιαίτερα δύσκολη εποχή και η απουσία οικογενειακής προστασίας και θαλπωρής ενίσχυσαν την αγωνιστικότητα του και το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως. Σε ηλικία 15 χρονών είχε την δική του ομάδα παρανόμων. Συνελήφθη και φυλακίσθηκε από τον Αλή Πασά, αλλά στην συνέχεια εντάχθηκε στα ένοπλα τμήματα του. Το 1804 εγκατέλειψε τον Αλή πασά και ακολούθησε τον περίφημο κλέφτη Κατσαντώνη. Μέχρι την έκρηξη της επαναστάσεως η φιλοδοξία του Καραϊσκάκη ήταν να διαφεντεύει τα Άγραφα. Εξέλαβε το ρευστό περιβάλλον της επαναστάσεως σαν την ευκαιρία για την πραγμάτωση των ονείρων του. Συγκρούσθηκε με τον Α. Μαυροκορδάτο ο οποίος τον παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία ότι, προετοίμαζε την παράδοση του Μεσολογγίου στους Τούρκους.
Αρχιστράτηγος  
Τον Ιούλιο του 1826 έφθασε η ώρα του Καραϊσκάκη. Ο Αν. Ζαΐμης ως πρόεδρος του Εκτελεστικού (Πρωθυπουργός) διόρισε τον Καραϊσκάκη Αρχιστράτηγο της Ρούμελης και του ανέθεσε την απελευθέρωση της σε μία περίοδο που όλα φαινόντουσαν χαμένα. Ο Ζαΐμης με την πράξη του αυτή έδειξε ανωτερότητα, παραβλέποντας την λεηλασία της οικίας του από τον Καραϊσκάκη το 1824, κατά επονείδιστη εποχή του εμφυλίου πολέμου. Ο φίλερις, βωμολόχος, βλάσφημος, πανούργος, μηχανορράφος και ευέξαπτος εαυτός του Καραϊσκάκη παραμέρισε για να ξεδιπλωθεί μια άλλη πτυχή του χαρακτήρος του, με την οποία κέρδισε την αθανασία και την ευγνωμοσύνη του έθνους. Στα 44 χρόνια του ανέδειξε το στρατηγικό του ταλέντο, το πολυμήχανο του μυαλού του και τον ειλικρινή πατριωτισμό του. Εγκαινίασε μια νικηφόρα πορεία κατά των τουρκικών δυνάμεων του Κιουταχή, με αποκορύφωμα την νίκη της Αράχωβας (18-24 Νοε 1826), η οποία υπήρξε η δεύτερη σε μέγεθος ήττα των Τούρκων μετά τα Δερβενάκια καταμετρήσαντες 1.700 νεκρούς. Από νεαρή ηλικία υπέφερε από φυματίωση την οποία αντιμετώπιζε με αξιοθαύμαστη καρτερικότητα και θέληση.
Το Τέλος
Ο Καραϊσκάκης εκστράτευσε στην Αττική με σκοπό να λύσει την πολιορκία των Αθηνών. Στις 2 Απρ του 1827 η Εθνοσυνέλευση ανέθεσε στον, Στρατηγό Ριχάρδο Τσώρτς (Sir Richard Church) την διοίκηση του στρατού. Ο Βρετανός στρατιωτικός αποφάσισε την διενέργεια επιθέσεως κατά των τουρκικών δυνάμεων που πολιορκούσαν την Αθήνα την νύκτα 22 προς 23 Απριλίου, ενέργεια με την οποία διαφώνησε ο Καραϊσκάκης και κατέληξε τελικά σε ήττα των Ελλήνων. Το απόγευμα της 22ας Απριλίου κρητικοί εθελοντές μετά από λεκτικές προκλήσεις, άρχισαν να πυροβολούν προς τις τουρκικές θέσεις. Η συμπλοκή γενικεύθηκε με αποτέλεσμα ο Καραϊσκάκης να μεταβεί επιτόπου προκειμένου να προλάβει τα χειρότερα. Μια σφαίρα στην βουβωνική χώρα αποδείχθηκε μοιραία. Ο Καραϊσκάκης πέρασε την πύλη των Ηλυσίων Πεδίων [3] με το σπαθί του, δεν του χαρίσθηκε τίποτα και την κρίσιμη στιγμή επέλεξε να κάνει το σωστό. Το μεγαλείο της ψυχής του υπήρχε πάντα εκεί, σαν ένα διαμάντι το οποίο είχε κρυφτεί κάτω από τις «λάσπες» της συμπεριφοράς του. 
Παπάγου 14 Απρ 2016 / Αντγος εα Ιωάννης Κρασσάς
Βιβλιογραφία
α. Διονυσίου Α. Κόκκινου, Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΙΣ , Αθήνα 1974, Εκδοτικός Οίκος ΜΕΛΙΣΣΑ
β. ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΕΘΝΟΥΣ, Εκδοτική Αθηνών Α.Ε. Αθήνα 1977



[1] Το μνημείο βρίσκεται πλησίον του γηπέδου του Ολυμπιακού στον Πειραιά.
[2] Τόπος καταγωγής της μητέρας του
[3] Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία τα Ηλύσια Πεδία ήταν ο προορισμός των ενάρετων ψυχών και των ηρώων στον Άδη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.
Οι απόψεις - τοποθετήσεις - σχόλια γίνονται με δική σας ευθύνη.