1+1 πόσο κάνουν;

Κάποτε, σε ένα υπουργείο γινόταν διαγωνισμός για πρόσληψη προσωπικού. Ο εξεταστής έκανε στους τρεις υποψηφίους την εξής ερώτηση: - Ένα και ένα πόσο κάνει; Οι υποψήφιοι, άρχισαν να απαντούν:

- 1+ 1 κάνει 2, απάντησε ο πιο καλός ο μαθητής.

- 1+1 κάνει 11, απάντησε ο πονηρός.

- 1+1 κάνει άλλοτε 2 και άλλοτε 11, απάντησε ο διπλωμάτης μαθητής.

Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα ποιός λέτε ότι είχε προσληφθεί; Δεν θα το πιστέψετε. Ο…ανεψιός του υπουργού!

Πώς το θυμήθηκα τώρα αυτό; Διάβασα στην «Κυριακάτικη δημοκρατία» της 22 Ιαν. 2017, την παρακάτω είδηση: «Στα νέα πρόσωπα (σημείωση: Που θα διεκδικήσουν θέση στα ψηφοδέλτια της ΝΔ) ενδιαφέρον έχει ο Κώστας Ευθυμίου, που συμμετέχει συχνά στις συσκέψεις της Πειραιώς με θέμα την ενέργεια. Ως πολιτική προίκα, έχει τις καλές σπουδές (και ξανά σημείωση: Ο γιός μου να δεις τι καλές σπουδές έχει και παραμένει άνεργος…), την παρουσία του στο υπουργείο Ανάπτυξης (!!!) την περίοδο της διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή και ότι έχει παντρευτεί την μεγάλη κόρη του Γιώργου Σαλαγκούδη» (και ξανάμανα σημείωση: Το ωραίο μας το φύλαγε για το τέλος). Ε τώρα πού να βρει ο γιός μου τέτοια προσόντα.

Άλλη μία, που ναι μεν δεν απάντησε σωστά στο «πόσο κάνει 1+1», αλλά ήταν κόρη πρώην βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ και της ΔΗΜΑΡ, η κ. Ράνια Αικατερινάρη, «τακτοποιήθηκε» ως Διευθύνουσα Σύμβουλος, στην «Ελληνική Εταιρία Συμμετοχών και Περιουσίας». Η ίδια (τόσο αστέρι είναι πιά!) είχε χρηματίσει, επί πενταετία παρακαλώ, Αναπληρώτρια Διευθύνουσα Σύμβουλος στην ΔΕΗ επί Γιωργάκη Παπανδρέου. Για εκείνη την περίοδο, βρίσκεται κατηγορουμένη για την υπόθεση της χρηματοδοτήσεως της ΓΕΝΟΠ (ε, ρε μάσες…), αλλά και για την κατασκευή Μονάδος στη Ρόδο. Βέβαια στελεχάρες της ΔΕΗ έσπευσαν να διευκρινίσουν ότι «επειδή είναι κατηγορουμένη δεν σημαίνει πως είναι και ένοχη». Σωστό, σωστότατο και η οκά τρακόσια. Αυτό όμως δεν πρέπει να ισχύει για όλους; Και βέβαια αναφέρομαι στην Χρυσή Αυγή, που χωρίς να έχει βγει δικαστική απόφαση, «εγκληματική οργάνωση» την ανεβάζουν, «εγκληματική οργάνωση» την κατεβάζουν τα…ανεξάρτητα ΜΜΕ.

Χρήστος Μπολώσης

Αστερίσκοι

ê Εκείνο το παγωμένο μεσημέρι, σε ένα αυθαίρετο στο Περιστέρι (καμία σχέση το τότε με το σημερινό Περιστέρι) κάπου στα τέλη της δεκαετίας του ’50 με αρχές της δεκαετίας του ‘60, ένα συνεργείο της ΔΕΗ, πάλευε με καλέμια και σφυριά να σκάψει τον τοίχο, για να τοποθετήσει το μεταλλικό κουτί, που θα έμπαινε ο μετρητής, το γνωστό ρολόι. 

Ο πιτσιρικάς του σπιτιού (ο υποφαινόμενος), να σημειωθεί μανιώδης φίλαθλος, έβλεπε και ξανάβλεπε τα μέλη του συνεργείου, τα οποία κάτι του θύμιζαν αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί τι. Και ξαφνικά θυμήθηκε. Αυτά τα λιγνά παιδιά τα γεμάτα σκόνη από το σκάψιμο, δεν ήταν άλλοι από τους ποδοσφαιριστές - αστέρια της εποχής Βαγγέλη Πανάκη, Μπάμπη Κοτρίδη και Ηλία Ρωσσίδη, που με τις φόρμες της ΔΕΗ, προσπαθούσαν να φέρουν τον πολιτισμό του ηλεκτρισμού στο φτωχόσπιτο. Αμέσως έπεσε σύρμα στην πιτσιρικαρία της γειτονιάς και το λιλιπούτειο φίλαθλο κοινό, άρχισε να πυκνώνει, θαυμάζοντας τους διεθνείς παίκτες, που μεσουρανούσαν εκείνη την εποχή. Οι διεθνείς πήραν χαμπάρι τη μάζωξη και έκαναν χάζι με τους πιτσιρικάδες, όπως εμείς κάναμε χάζι με αυτούς.

Κάποια στιγμή, το σκάψιμο τελείωσε και ο Πανάκης, γυρίζοντας προς την ομήγυρη λέει:

-     Ρε σεις έχετε κανένα τόπι; 

Η εύρεση του τοπιού, το μοίρασμα των παικτών στις δύο ομάδες και η έναρξη του παιχνιδιού, πρέπει να έγινε σε διαστημικό χρόνο και άρχισε ένα παιχνίδι, που τύφλα νάχει το τσάμπιονς λιγκ. Το παιχνίδι τελείωσε με μία βολίδα, του γαργαλούσε το πόδι από ώρα φαίνεται, του Βαγγέλη Πανάκη και το τόπι χάθηκε, διότι καλύτερα να έτρωγες δύο τούβλα στα μούτρα παρά την μπάλα μετά από σουτ του Πανάκη, του επιλεγομένου και μπουλντόζα.

Πού τα θυμήθηκα όλα αυτά; Μου τα θύμισε το πέταγμα του Πανάκη σε άλλους κόσμους, ένθα απέδρα πάσα λύπη και στεναγμός.. Στο καλό Βαγγέλα.

ê Την πρώτη δουλειά που έκανε ο νέος Υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ, απόστρατος Στρατηγός James Mattis μόλις ανέλαβε τα καθήκοντά του, ήταν να διατάξει 31 αεροπορικές εξορμήσεις κατά του ISIS. Βέβαια δεν ρώτησε τον «Σύλλογο στερημένων γυναικών Ευρώπης», ούτε την «Εταιρία για τα ανθρώπινα δικαιώματα των πιθήκων του Αμαζονίου». Μίαν ετέραν φοράν, που έλεγε και ο Χατζηχρήστος, θα τους ρωτήσει…

ê Εδώ είμαστε και να μου το θυμηθείτε. Τα επεισόδια με τους Αλβανούς στο Μεσολόγγι και την ΕΛΔΥΚ θα έχουν και συνέχεια αν δεν ξυπνήσουμε και δεν σοβαρευτούμε.
ê Εμείς οι απόστρατοι είμαστε περίεργα όντα. Όταν αποστρατευόμαστε νομίζουμε ότι αφενός μεν ήρθε η συντέλεια ου κόσμου, αφετέρου δε και ως συνέπεια της συντέλειας αυτής θα καταστραφεί και το μαγαζί που μέχρι προ ολίγου υπηρετούσαμε. Έτσι αρχίζουμε να αρθρογραφούμε στην εφημερίδα της γειτονιάς μας κατακεραυνώνοντας τους διαδόχους μας, ότι δεν ξέρουν τίποτα και όταν είμαστε εμείς, όλα ήταν τέλεια. Τουτ’ αυτό επανελήφθει αλλά σε πολλή μεγαλύτερη έκταση με άρτι αποστρατευθέντα ανώτατο Αξιωματικό της Αστυνομίας, ο οποίος νόμισε ότι είχε πάρει φανέλα βασικού στο σπίτι του, σαν τον Μάνταλο να πούμε. Κατανοητή η πίκρα. Την έχουμε περάσει όλοι, αλλά αυτό το «περάστε από το μαγαζί από αύριο», μου θυμίζει παλιά Ελληνική ταινία…

ê Ένας καλός ηθοποιός είναι απλώς ένας καλός ηθοποιός και ΤΙΠΟΤΑ παραπάνω. Όπως ακριβώς ένας καλός ζαχαροπλάστης είναι απλώς ένας καλός ζαχαροπλάστης, όπως ένας καλός εφαπλωματοποιός είναι απλώς ένας καλός εφαπλωματοποιός και πάει λέγοντας. Ούτε στρατηγικοί αναλυτές είναι, ούτε από διοίκηση γνωρίζουν, ούτε από οργάνωση σκαμπάζουν. Αυτά, για την πρεμούρα των κρατούντων, να κάνουν ντε και καλά συνταγματολόγο ή μάνατζερ, γνωστό πολύ καλό ηθοποιό, αλλά απλώς ηθοποιό.

ê Μετά τον Κ. Καραμανλή τον Γ΄, που δήλωσε ότι Πρέπει να τελειώνουμε με την μυθοποίηση της Αριστεράς, την οποία σε μεγάλο βαθμό εμείς έχουμε δημιουργήσει» να και ο Άδωνις να μετανοεί πικρά και να λυπάται, διότι υποστήριξε και προώθησε το υβριστικό για τους Εβραίους βιβλίο του κ. Κώστα Πλεύρη. Τώρα αυτό τι θα πει; Ότι θα πρέπει να μας δώσει τα λεφτά μας πίσω διότι μας πούλησε ένα βιβλίο γεμάτο ψέματα; Δεν πειράζει. Του τα χαρίζουμε. Όμως, όταν κυκλοφορούσε το βιβλίο, ήταν μεγάλο παιδί και ασφαλώς ήξερε τι έκανε. Σ’ αυτή την περίπτωση «κρείττων το σιγάν» ή «καλύτερα να μασάς παρά να μιλάς» ή «σε ποιόν τα πουλάς αυτά μεγάλε;».
Ο μεγάλος μας Παπαγιανόπουλος έλεγε στον Λάμπρο Κωνσταντάρα: «Δεν την χούφτωσες; Χούφτωσ’ την χουφτωσ’ την. Θα το μετανιώσεις». Κάπως έτσι δηλαδή το μετάνιωσε και ο Άδωνις (γενική του Αδώνιδος…); 
Τελικά, κάτι ο Καραμανλής ο Γ΄ , κάτι ο Γιακουμάτος , κάτι τώρα ο Άδωνις, το συγγνώμη σου ζητώ συγχώρεσέ με, πάει σύννεφο στην ΝΔ.

ê Τι έκανε λέει; Το περίφημο νεύμα του Ανδρέα προς την, κλειστή πλέον ως γυναίκα, Μιμή, όταν επέστρεψε σιδερένιος από το Χέρφιλντ έγινε παιχνίδι του Playmobil; Και εμείς γιατί νομίζαμε τόσα χρόνια ότι ήτανε απλώς θέατρο;

ê Οι, παντελώς αναξιόπιστες όπως τα γεγονότα έχουν δείξει, δημοσκοπήσεις, «θέλουν» - επί τέλους!!! - το ΚΚΕ 3ο κόμμα. Πέραν των ευσεβών πόθων ορισμένων, αυτό θα πρέπει να οφείλεται και στο ανανεωτικό λόγο και τις νέες ιδέες του σ. Κουτσούμπα περί κολχόζ, βουλευτών που θα εκλέγονται στους χώρους δουλειάς κ.λπ.