Η συμφωνία CETA πριν από την ψήφισή της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, επικυρώθηκε στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο στη σύνοδο της 30ης Οκτωβρίου 2016, από τις κυβερνήσεις και των 28 κρατών μελών της Ε.Ε, δηλαδή και της Ελληνικής Κυβέρνησης.
Ειδικότερα, κατά τη συνάντηση του υπουργού Οικονομίας, Ανάπτυξης και Τουρισμού, κ. Σταθάκη και της Επιτρόπου Εμπορίου κας Μάλστρομ, συμφωνήθηκε κείμενο δήλωσης της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την προστασία των ΠΓΕ (προϊόντα γεωγραφικής ένδειξης) και δέσμευσής για προσπάθεια επίτευξης εντός 5ετίας του ίδιου επιπέδου προστασίας για όλες τις ΓΕ που περιελήφθησαν στη Συμφωνία. Όλα αυτά αναφέρονται σε έγγραφο που εξέδωσε το υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης την 1η Νοεμβρίου 2016 κι απέστειλε –μεταξύ άλλων- στους Έλληνες ευρωβουλευτές, ώστε να γνωρίζουν τη θέση της Ελλάδας για τη CETA, όπως συμβαίνει σε πολλά θέματα εθνικού ενδιαφέροντος που θα περάσουν από το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο.
Οι υπουργοί Σταθάκης και Κοτζιάς χαιρέτησαν την συμφωνία ως μια τεράστια ευκαιρία για την ελληνική οικονομία. Η CETA βέβαια εξ ορισμού της επιδιώκει την φιλελευθεροποίηση του διεθνούς εμπορίου και ως εκ τούτου προσφέρει διεξόδους σε πολλά ελληνικά προϊόντα αλλά ταυτόχρονα κάνει τον ανταγωνισμό πιο σκληρό. Η αλήθεια είναι ότι πως η καλύτερη λύση θα ήταν η απαγόρευση πώλησης φέτας από οποιαδήποτε άλλη χώρα στον κόσμο και η ακέραιη τήρηση της Π.Ο.Π. (Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης). Αυτό όμως δεν είναι στο μέτρο του εφικτού καθώς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού το θέμα της Π.Ο.Π. αγνοείται. Φαίνεται, όμως, πως η διαπραγματευτική δύναμη της Γαλλίας και της Ιταλίας που κράτησαν την Π.Ο.Π. για το ροκφόρ και την παρμεζάνα αντίστοιχα ήταν μεγαλύτερη από της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Ας δούμε όμως τι συμφωνήθηκε. Στον Καναδά πωλείται τυρί τύπου φέτα από αγελαδινό γάλα εδώ και χρόνια και μάλιστα με την ονομασία «ελληνική φέτα» ή «μακεδονική φέτα». Ο Καναδάς δεν θα δεχόταν μια συμφωνία που θα έθετε εκτός ανταγωνισμού τις δικές του υφιστάμενες επιχειρήσεις. Με την συμφωνία CETA, πέραν του γεγονότος ότι ανοίγεται μια σχετικά πλούσια αγορά τριάντα εκατομμυρίων ανθρώπων για πολλά από τα προϊόντα μας ( ας μην ξεχνάμε πως με τον Καναδά έχουμε θετικό εμπορικό ισοζύγιο) τίθενται κάποιοι κανόνες, ήτοι «στο Άρθρο 20.21 της συμφωνίας παράγραφοι 1 και 2 εξηγείται ότι ο Καναδάς επιτρέπει την παραγωγή φέτας μόνο σε όσους είχαν αυτό το δικαίωμα ως τις 18 Οκτωβρίου 2013. Οι παραγωγοί του Καναδά που έφτιαχναν τυρί φέτα μέχρι τις 18 Οκτωβρίου του 2013 μπορούν να συνεχίσουν να το κάνουν, αλλά μόνο αυτοί. Θα πρέπει να αναγράφεται η χώρα παραγωγής και να αφαιρεθούν τα υφιστάμενα σύμβολα που παραπέμπουν σε Ελλάδα. Δεν δίνεται δηλαδή καμία επιπλέον άδεια παραγωγής για φέτα. Όσοι άλλοι αποφασίσουν να δραστηριοποιηθούν στην παραγωγή τέτοιου είδους τυριού είναι υποχρεωμένοι να εξηγούν στη συσκευασία ότι πρόκειται για είδος ή τύπου ή στυλ ή απομίμηση φέτας και υπό την προϋπόθεση ότι σε τέτοιου είδους προϊόντα πρέπει να αναφέρεται η γεωγραφική προέλευσή τους και απαγορεύεται οτιδήποτε παραπέμπει σε Ελλάδα. Προς τι λοιπόν τα κροκοδείλια δάκρυα των κ.κ. Παπαδόπουλου και Κόκκαλη του μορφώματος των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ για μια συμφωνία που οι δικοί τους υπουργοί υπέγραψαν; Μα η φαεινή ιδέα των γκαιμπελίσκων της επικοινωνιακής τους ομάδας να διατάξουν τους ευρωβουλευτές τους να μην ψηφίσουν για να κάνουν την διαφορά. Είναι η πολιτική όπως την έμαθαν στα υπόγεια των κομματικών τους φατριών. Δεν είναι η πολιτική ορθότητα που κηρύσσει η Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι ανησυχούν για ευνόητους λόγους. Εγώ θα ήθελα να διασαφηνιστεί το εύρος της απαγόρευσης εξαγωγών από τις Καναδικές εταιρίες, πως διασφαλίζεται αυτό και ποιες οι ρήτρες σε περίπτωση παραβίασης. Η ρήση ότι σε πέντε χρόνια θα επανεξεταστεί το θέμα δεν είναι δεσμευτική. Οι εταιρίες παραγωγής του υποκατάστατου δεν είναι οικογενειακές επιχειρήσεις ελληνοκαναδών- που και να ήταν μικρής σημασίας γεγονός είναι- αλλά πολυεθνικές που εγώ προσωπικά δεν γνωρίζω αν θα συμμορφωθούν πλήρως σε ένα ασαφές νομικό πλαίσιο.
Έχει η φέτα μέλλον λοιπόν; Η ποιοτική ελληνική φέτα που πληροί της προδιαγραφές έχει. Γίνεται πλέον περισσότερο άρρηκτη η σχέση τυροκόμου- κτηνοτρόφου. Είναι σημαντική η προσπάθεια που παράλληλα γίνεται για συγκρότηση διεπαγγελματικής οργάνωσης της φέτας, αυστηροποίησης των ελέγχων από το Υπουργείο για αποτροπή των Ελληνοποιήσεων εισαγόμενου γάλακτος και ενεργοποίησης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων ενίσχυσης του αγροδιατροφικού τομέα. Είναι η έμφαση στην εκπαίδευση και οι μακρόπνοες επενδύσεις του Ευάγγελου Αβέρωφ, που έδωσαν στο μετσοβόνε την θέση που κατέχει στην παγκόσμια αγορά. Η προσπάθεια του δημάρχου Ελασσόνας Νίκου Ευαγγέλου για την δημιουργία Γαλακτοκομικής Σχολής στην Ελασσόνα σαφέστατα και κινείται σε αυτήν την κατεύθυνση, βάζοντας τα θεμέλια για ένα στιβαρό οικοδόμημα στο μέλλον. Η ποιότητα της ελληνικής φέτας είναι μονόδρομος. Αυτήν θα της διασφαλίσει την επιβίωση της. Και η ποιότητα της ξεκινά από τον Έλληνα κτηνοτρόφο.
* Του Ηρακλή Γερογιώκα
Ο Ηρακλής Γερογιώκας είναι πρόεδρος της ΔΗΜΤΟ ΝΔ Λάρισας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
ΠΡΟΣΟΧΗ: ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ ΜΟΝΟΝ ΕΠΩΝΥΜΑ ΣΧΟΛΙΑ.
Οι απόψεις - τοποθετήσεις - σχόλια γίνονται με δική σας ευθύνη.